Sorry, this entry is only available in Turkish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
Slowly bana gerçek arkadaşlıkların sadece yakınımdaki insanlarla olmayacağını öğretti. Hele ki kısa mesaj uygulamalarının sıktığı bu modern dünyada birileriyle gerçek anlamda ve gerçek bir şekilde mektuplaşma hissini alınca insan bir daha bırakmak istemiyor
Karantinadan bunalınca ve günlük yaşamdan sıkılınca kendime yeni uğraşlar aramaya başladım. Bir sürü e bülten , e dergi ve daha nicelerini okuyup hobi bulmaya çalıştım ancak bana gerçek birinin ve karşılıklı iletişim gerektiğini anladım. Bir gün online derse girdiğimde sınıf arkadaşım bu uygulamadan bahsetti ve ders bitmeden uygulamaya kayıt oldum . Ortamı kavrayınca beklemeye başladım. İlk mektup bildirimi endonezyalı birinden geldi. Kendimi o kadar özel hissettim ki gerçek biriyle üstelik farklı bir ülkeden biriyle konuşmanın bana iyi geleceğini anlamıştım. Yaklaşık iki hafta konuştuk bana hangi oyunları sevdiğini , en sevdiği müziği ve daha birçok şeyi söyledi , tabi ben de ona bunlardan bahsettim . En iyi tarafı da mektupların iletilme süresinin konuma göre değişmesiydi. Sanırım 14 saatti süre ve o süre bana 14 gün gibi geliyordu. Çok sabırsız biri olduğumdan katlanılmaz bir durumdu ama aşırı hoşuma gidiyordu , içimdeki sabırsızlık bana enerji veriyordu adeta. Sonra yazmayı bıraktı, birkaç gün gerçekten onun adına endişelendim ama sonra unuttum gitti 🙂
Herkesle aynı anda ilgilenmek bana göre değildir , her insan bana göre özeldir ve onunla ayrı bir şekilde ilgilenmek gerektiğine inanırım, her gelen mektubu karşımdakinin sesiyle okumaya çalışırım , verdiği tepkileri gözümde canlandırım , bu yüzden mektuplaştığım toplam insan sayısı beşi geçmez sanırım ama bunlar bile bana çok şey kazandırdı her birinden birşey öğrenerek devam ettim hayatıma
Şimdi ise sadece bir tek arkadaşım var , bana gerçekten iyi gelen biri . Aynı günde doğduk ve birçok yönlerimiz ortak. Gerçek samimiyeti onda yakaladım ve tatmadığım bir çok duyguyu da. Hatta müzik zevkim bile değişti. Bunu ve birçok şeyi de ona borçluyum. Şu an bunu okur mu bilemiyorum ama okursan sana da selam olsun ” saydırman ” 🙂
