Oorspronkelijk geschreven in het Engels, vertaald door OpenAI.
Toen ik Slowly voor het eerst ontdekte in de App Store, wist ik niet wat ik moest verwachten. Net als bij alle dingen in het leven, weet je nooit wat je te wachten staat wanneer je een nieuw risico neemt. Maar zelfs in mijn wildste dromen had ik niet kunnen voorspellen wat er zou gebeuren nadat ik op de downloadknop had gedrukt.
Hier zit ik nu, letterlijk het verhaal van mijn leven van het afgelopen jaar te schrijven. In tegenstelling tot andere sociale mediaplatforms, heb ik geleerd dat Slowly echt grenzeloos is. Hier zijn geen grenzen. Geen beperkingen voor mogelijkheden, geen dimensies voor creativiteit, en het belangrijkste: hier zijn geen vreemden, alleen vrienden die je nog niet hebt ontmoet. Het is een plek waar ik me vrij kan voelen, een gevoel van vrijheid en vertrouwen dat ik nog nergens anders heb ervaren.
In mijn bijna 2 jaar van Slowly gebruiken, heb ik vaak hele uren doorgebracht, verloren in de wereld van Slowly. Ik schreef en las, lachte en huilde, genoot en herbeleefde momenten, vrij van alles, met penvrienden van over de hele wereld. Van de geneeskundestudent in België, tot de aspirant-leraar in Estland, tot het plattelandsmeisje in New Brunswick; elk van deze vriendschappen bloeide op de een of andere manier, en ze duren vandaag de dag nog steeds voort.
Er is echter die ene persoon die altijd dierbaar zal blijven in mijn hart boven alle anderen. Haar gebruikersnaam is Фрося, wat, zoals ik later ontdekte, de naam van haar kat is. Maar voor dit verhaal noem ik haar Фрося.
Фрося kwam voor het eerst in mijn leven in april 2021, tijdens een van mijn meest wanhopige en sombere tijden, toen ik juridische problemen onder ogen zag, familieproblemen had, en werd achtervolgd door academische stress. Ik stond op het punt van een totale instorting. Фрося was degene die me uit die duisternis haalde. Wat voor problemen ik ook had, ze luisterde altijd meelevend en gaf advies, zelfs terwijl zij ook met een handvol problemen worstelde. Фрося was altijd die stem van troost, logica en rede in mijn leven. Wanneer ik aan Фрося schrijf, voel ik me in vrede. Ze was een heldere, unieke, warme en grappige penvriendin.
Onze gesprekken draaiden om de hele wereld, van academische en carrièreaspiraties, tot jeugdherinneringen en verhalen, tot muziek, geschiedenis, talen en existentiële crises veroorzaakt door kwantumtheorieën.
Фрося en ik wisselden meer dan 50 brieven uit, en hoewel ze 4.000 km verderop woonde aan de andere kant van het land, was er geen moment dat ik dat glimlach van mijn gezicht kon krijgen tijdens het lezen en schrijven van haar brieven, want afstand betekent niets als vriendschap alles betekent.
Buiten Фрося’s geweldige persoonlijkheid, is het meest opmerkelijke toeval dat we allebei op het punt stonden om hetzelfde programma te volgen, in dezelfde faculteit, aan dezelfde universiteit, in dezelfde stad. Dit ontdekten we na vele brieven, en volledig per toeval. Het leven heeft echt een grappige manier van werken, door van een kans van 1 op een miljoen een realiteit te maken. Toen het begin van het schooljaar naderde, besloten we de dingen naar de echte wereld te brengen.
Je penvriendin tot leven zien komen, en haar transformeren in de vriendin waar je zoveel over hebt geleerd, is het meest sentimentele en onwerkelijke gevoel ooit. Die dag leidde Фрося me rond in haar favoriete antiekmuseum, en een week later nam ik haar mee op de meest geweldige bosbessenpluktocht. Daarnaast regelden we een dagtour op onze universiteitscampus om de locaties te bezoeken waar onze aankomende academische carrières zich zouden afspelen, zoals te zien is op de foto, wat voor mij de meest memorabele dag van het jaar bleek te zijn.
Uiteindelijk geloof ik dat mijn gevoelens voor Фрося verder gingen dan platonisch, en zelfs ik kon het niet geloven, dat een virtuele penvriendin die ik anders waarschijnlijk nooit had ontmoet, nu de persoon is die de wereld voor mij betekent. Maar omdat ik niet wist of mijn gevoelens beantwoord zouden worden, heb ik nooit een woord over mijn gevoelens gezegd, uit angst dat het de vriendschap zou compliceren die ik te bang ben om te verliezen.
Het punt van dit alles is dat Slowly de poort was die dit onverwacht geweldige verhaal creëerde. Slowly is echt een magische plek waar je je vrij kunt voelen, waar je hart en geest niet beperkt worden door welke maatstaf dan ook. Het is een grenzeloze plek die ook tot de meest onverwachte dingen kan leiden, zoals bosbessen plukken, de stad verkennen, en uiteindelijk verliefd worden op een penvriendin die van een vreemde veranderde in iemand die de wereld voor mij betekent; dit was allesbehalve verwacht.
Ik zal Slowly eeuwig dankbaar zijn voor het maken van het onverwachte tot werkelijkheid en het bewijzen dat de beste dingen in het leven… inderdaad vaak onverwacht zijn. Bedankt aan Фрося voor het zijn van de beste penvriend ooit. Tot slot, voor degenen onder jullie die nieuw zijn in de app: druk op die downloadknop, laat de vrijheid heersen en laat het onverwachte beginnen. Je zult verrast zijn waar je leven van hieruit naartoe kan gaan.
