Originally written in English. Translated by 小さな世界.
Ik maakte niet alleen een zware pandemie door, maar omdat dat ook een periode was waarin ik uit mijn plaatselijke vrienden groeide, werd het isolement naar een heel ander niveau getild. Toen de wereld probeerde weer normaal te worden, merkte ik dat sociale vaardigheden bijna niet meer bestonden. Iedereen leek nog steeds in dezelfde vertrouwde kringen te opereren waarin ons werd verteld dat we tijdens de lockdown moesten blijven. Nieuwe vrienden maken en gesprekken voeren leken geen ding meer te zijn. Ik merkte dat ik verlangde naar sociale interactie. Het vermogen om weer verbinding te maken met mensen. En terwijl ik eindeloos aan het scrollen was op sociale media zag ik de advertentie voor deze app. Wat had ik te verliezen? Langzaam leek het alsof ik een boek las, elke brief was een reis, een nieuw avontuur en ik was er voor.
Nooit had ik gedacht dat ik de mogelijkheid zou krijgen om in contact te komen met mensen die vergelijkbare (zo niet dezelfde) interesses hebben en graag lange brieven schrijven, en toch was dat allemaal in de app. Ik voelde me veilig met de protocollen voor audio/video. Ik hield van de nadruk op ket kiezen van een bijnaam en ik bedoel, wie houdt er niet van om een avatar te maken?
Ik had het gevoel dat ik door mijn brieven van mijn lieve penvrienden naar Zuid-Korea, Groot-Brittannië, India, de VS, Cuba en Brazilië was gereisd. Ik heb het gevoel alsof ik door de straten van Malta heb gewandeld en over de mooiste heuvels van Noorwegen heb gewandeld op basis van de foto’s die mijn kant op zijn gestuurd. En ik had het gevoel dat ik reisgidsen uit Frankrijk, Marokko en Dubai heb verdiend als ik ooit zou willen bezoeken.
Ik ben misschien mijn lokale vrienden ontgroeid, maar ik ben enorm gezegend voor mijn Slowly-penvrienden die mijn hart hebben verwarmd en ervoor hebben gezorgd dat ik me niet alleen voelde.
