Originally written in English. Translated by Przemek.
Nigdy nie sądziłam, że ponownie odnajdę radość z życia i poznam ludzi, którzy wpłyną na mnie na tyle różnych sposobów, ale tak się stało i jestem naprawdę wdzięczna za to, że natknęłam się na Slowly.
Był 2019 rok. Powoli dochodziłam do siebie po ciężkim okresie w moim życiu, kiedy znalazłam aplikację o nazwie Slowly, która obiecywała, że dzięki niej zwolnimy tempo życia i będziemy czekali na… “listy?!”. Nie miałam zielonego pojęcia, czego mam się spodziewać. Nie wiedziałam, na czym polegało posiadanie listownego przyjaciela, ale było lato i zdecydowałam się zagłębić w te listy. Dostałam jeden list tu, drugi tam. Nie miałam żadnego zaufania do ludzi, kiedy zaczęłam je pisać. Tak właściwie to straciłam całą wiarę w ludzi i przyjaźnie. Powoli zaczęłam się łapać na tym, że z ogromną cierpliwością i ekscytacją czekam na listy, które pisali moi przyjaciele. Nauczyli mnie tak wiele o życiu. Nauczyli mnie, że każdy ma swoją historię, a życie to przygoda, którą wszyscy próbujemy zrozumieć. Moi przyjaciele dali mi do zrozumienia, że wszyscy jedziemy na tym samym wózku. Nie ważne, jak daleko od siebie mieszkamy albo skąd jesteśmy, słowa napisane z miłością i szczerością zawsze będą nas łączyły.
Nie tylko stworzyłam wiele listownych przyjaźni, ale także poznałam przyjaciół, z którymi rozmawiałam przez telefon godzinami, mimo że mieszkaliśmy w różnych krajach i strefach czasowych. Przyjaciół, których bardzo doceniam i którzy przekazali mi życiowe rady, których za nic w świecie nie zamieniłabym na nic innego, nawet na złoto. Slowly nauczyło mnie, że wrażliwość jest czymś pięknym, a moi przyjaciele są najbardziej wartościowym prezentem, jaki dostałam od losu. Zdałam sobie sprawę, że powinniśmy dzielić nasze życie z innymi ludźmi, żebyśmy mogli się nim cieszyć.
Do wszystkich ludzi, którzy napisali do mnie, dziękuję. Nawet nie wiecie, jaki wpływ mieliście na osobę, jaką jestem dzisiaj, i jak bardzo rozjaśniliście moje dni. Dziękuję, że pokazaliście mi, że ten świat jest pełen życzliwości, miłości, troski i emocjonalnych dusz. Dziękuję za zainspirowanie mnie do pogoni za marzeniami i bycia lepszym człowiekiem każdego dnia.
Już nie obawiam się odrzucenia ze strony ludzi, ponieważ wiem, że zawsze znajdzie się ktoś, kto zaakceptuje mnie taką, jaka jestem, nie ważne, jak wielkie są moje wady i niedoskonałości. Największa lekcja, jaką dostałam, to że kiedy otworzysz swoje serce na innych, a oni w zamian podzielą się z tobą swoimi marzeniami i lękami, przytrafiają ci się niesamowite rzeczy. Uczysz się, że nie ważne, jak bardzo samotny się czujesz, zawsze znajdzie się ktoś po drugiej stronie świata, kto czuje się tak samo, jak ty. Nigdy nie jesteś sam.
