Originally written in English. Translated by Dominika.
Gdy byłem mały został u mnie zdiagnozowany autyzm. Bardzo zasmuciło to moją mamę (a gdy podrosłem także mnie), wiedząc że będę zmagał się z komunikacją i nawiązywaniem znajomości całe swoje życie.
Tak dorastałem. Ludzie wokół mnie nie podzielali moich zainteresowań, więc nie miałem nawet z kim o nich porozmawiać. Sytuacja ta utrzymywała się przez prawie wszystkie lata szkolne, szczególnie w liceum, w którym znęcano się nade mną za bycie wyrzutkiem o „dziwacznych” zamiłowaniach… Bardziej zależało mi na książkach i czytaniu/pisaniu, niż na życiu towarzyskim, gdyż prowadzenie go było trudne ze względu na moje schorzenie. Nikt nie umiał mi o tym powiedzieć i w zamian sprawiano, że czułem się z tym źle.
Ukończyłem studia i kontynuowałem naukę medycyny. Nigdy nie czułem się bardziej samotny wśród nowej grupy, jako że wciąż nie miałem żadnych prawdziwych przyjaciół, z którymi mógłbym prowadzić długie konwersacje… Dopóki nie odkryłem tej aplikacji, „Slowly”, i zacząłem szukać znajomych.
Trochę mi to zajęło, ale ostatecznie poznałem prawie 50 ludzi z niesamowitymi osobowościami i zainteresowaniami podobnymi do moich. Moje poczucie własnej wartości nigdy nie miało się lepiej.
Teraz wiem, że zasługuję na miłość i troskę ze względu na to kim naprawdę jestem, ze względu na swoją wyjątkowość, która kiedyś została odrzucona. Dzięki tej aplikacji zrozumiałem, że wszystko jest za mną w porządku… A moja osobowość jest w gruncie rzeczy dość niesamowita. Poznałem wiele ludzi z różnych grup wiekowych z całego świata i mogłem być dla tych, którzy czuli się jak ja kiedyś… Niepewnie i samotnie.
Dziękuję, Slowly.
Ponieważ dzięki Tobie odmieniłem swoje życie.
