Jako dziennikarz, uwielbiam poznawać ludzi i to, jak przeżywają życie. Slowly jednak pozwoliło mi wyjść poza moje oczekiwania.

Już nie obawiam się odrzucenia ze strony ludzi, ponieważ wiem, że zawsze znajdzie się ktoś, kto zaakceptuje mnie taką, jaka jestem, nie ważne, jak wielkie są moje wady i niedoskonałości.

For the majority of my life, I felt isolated. I felt estranged from my peers at school and I even felt estranged from my family.

Kiedy zacząłem ponownie wchodzić w interakcje z ludźmi, zauważyłem, że potrafię prowadzić lepsze rozmowy i łączyć się z ludźmi na głębszym poziomie.

Maybe not all people are interested in this topic. But compared with the instant chats, writing here is more healing for my soul. I feel accepted in the decent way of talking.

In my childhood, I remember I read a book where that guy used to have a pen friend, whom he never met in his lifetime.

Your letters could heal someone, love a tender soul, uplift the goodness and fight the cause.

I had not, up to that point, received such a unique piece of correspondence, and it sure made its mark on my personal experience.

Moja historia Slowly nie jest historią miłosną, przynajmniej nie w konwencjonalny sposób.

I've experienced the most tiring struggle to socialize. The era of the internet doesn't guarantee interconnections, especially in most social media I use.

Fortunately, I got a chance to visit her place for my work. We met and clicked instantly.

I will only tell people who are reading this story to never stop sending letters, you never know who is missing you.