เราใช้เวลาช่วงบ่ายที่น่ารื่นรมย์ในใจกลาง CDMX เดินเล่นรอบ Bellas Artes และไปที่คาเฟ่คลาสสิกใน Torre Latinoamericana มันเป็นประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใคร

ฉันอยากเดินทางเสมอ และ Slowly สำหรับฉันคือวิธีการเดินทาง

It's my story, the story of understanding myself and accepting myself.

When I write letters here to people around the world, I feel like I don't have any trouble with my disorders.

I thought that I could practice English and Korean here, finally try the things which my textbooks talked about.

การได้เห็นเพื่อนทางจดหมายของคุณมีชีวิตขึ้นมา และกลายเป็นเพื่อนที่คุณเรียนรู้เกี่ยวกับพวกเขามากมาย

We all want to find someone we can talk to. With that, we want to be the truest versions of ourselves.

At one moment we knew we were deeply in love with each other...

ในฐานะนักข่าว ฉันรักที่จะทำความรู้จักกับผู้คนมากขึ้นและเข้าใจว่าพวกเขามีชีวิตอยู่เช่นไร อย่างไรก็ตาม Slowly ทำให้ฉันสามารถก้าวข้ามสิ่งที่ฉันคาดหวังไปได้

Deep down, I think everyone longs to find out what's beyond the confines of their own culture—the huge world at large.

I'm no longer afraid of being rejected by people because I know there will always be someone who will accept me for who I am, no matter how bad my flaws and imperfections might be.

They listen to me vent, they reassure me and I know that eventually everything will be okay.