ในฐานะนักข่าว ฉันรักที่จะทำความรู้จักกับผู้คนมากขึ้นและเข้าใจว่าพวกเขามีชีวิตอยู่เช่นไร อย่างไรก็ตาม Slowly ทำให้ฉันสามารถก้าวข้ามสิ่งที่ฉันคาดหวังไปได้

Deep down, I think everyone longs to find out what's beyond the confines of their own culture—the huge world at large.

It all started with "Saudações cara compatriota!" ("Greetings my fellow compatriot!") and in total, we ended up exchanging 103 letters.

เพียงแค่ปล่อยให้บุคลิกภาพของเราไหลไปตามตัวอักษร เราก็สามารถบอกให้คนอื่นรู้ว่าเราเป็นใครได้ แม้จะอยู่ห่างไกลกัน

They listen to me vent, they reassure me and I know that eventually everything will be okay.

The best thing she ever told me is that she is looking forward to the day when we could exchange a letter in Korean :)

เมื่อฉันเริ่มมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนอีกครั้ง ฉันสังเกตเห็นว่าฉันสามารถมีการสนทนาที่ดีขึ้น และเชื่อมต่อกับผู้คนในระดับที่ลึกซึ้งขึ้น

Maybe not all people are interested in this topic. But compared with the instant chats, writing here is more healing for my soul. I feel accepted in the decent way of talking.

Slowly is the best place for shy and talkative people for building friendships. Slowly also allows me to learn other foreign languages...

I had not, up to that point, received such a unique piece of correspondence, and it sure made its mark on my personal experience.

I can’t tell why this word “hopeless romantic” can give me such a strong feeling that even kept me awaking during the nights...

Some conversations have allowed me to learn something new or interesting about the world or even about myself...