เขียนต้นฉบับเป็นภาษาเยอรมัน แปลโดย OpenAI.
มันเป็นฤดูหนาวปี 2020 ฉันเพิ่งกลับจากการเดินทางไปศรีลังกาในช่วงต้นเนื่องจากโควิด-19 และยังมีเวลาอีก 4 เดือนก่อนที่จะเริ่มการศึกษา ด้วยการล็อกดาวน์ ทำให้โอกาสในการทำกิจกรรมและพบปะเพื่อนๆ ถูกจำกัดอย่างมาก ดังนั้นคำแนะนำจากเพื่อนฉัน Hanne ให้ดาวน์โหลดแอป Slowly จึงเป็นเรื่องที่เหมาะสมอย่างยิ่ง
ฉันสมัครสมาชิกและรู้สึกตื่นเต้นทันทีที่ได้เห็นผู้คนที่เขียนจดหมายอย่างมุ่งมั่น เมื่อถึงจุดหนึ่ง ฉันได้เขียนและได้รับจดหมายมากมายจนแทบไม่สามารถตอบกลับทุกคนได้ ฉันได้แลกเปลี่ยนจดหมายกับบางคน รวมถึง Gilberto จากเม็กซิโก ด้วย เพราะฉันไม่เคยไปที่ทวีปอเมริกาและแทบไม่รู้เกี่ยวกับเม็กซิโกเลย ฉันจึงรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้สนทนากับเขาเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างประเทศของเรา นอกจากนี้ Gil ยังเคยอยู่ที่เยอรมนีเป็นเวลา 1 ปี จึงสนใจที่จะพูดภาษาเยอรมันต่อไป ฉันเพิ่งเริ่มเรียนภาษาสเปน ดังนั้นทุกอย่างจึงเข้ากันได้ดี
ในขณะที่การติดต่อกับคนรู้จักจาก Slowly คนอื่นๆ ค่อยๆ จางหายไป การติดต่อกับ Gilberto ยังคงอยู่ เราคุยกันเรื่องต่างๆ มากมาย และบางครั้งฉันรู้สึกว่าเพราะเขาอาศัยอยู่ไกล ฉันสามารถบอกเขาได้ทุกอย่าง ในช่วงเวลานั้น ฉันจินตนาการว่ามันจะน่าตื่นเต้นและน่าสนุกแค่ไหนที่จะได้พบเขาในวันหนึ่ง แต่ในขณะนั้นฉันยังไม่คิดว่ามันจะเป็นจริงได้
ในขณะเดียวกัน ชีวิตปกติของเราทั้งคู่ก็ยังคงดำเนินต่อไป แน่นอนว่าทุกคนต่างมีหน้าที่และความกังวลของตัวเอง สำหรับฉันการศึกษาเริ่มต้นขึ้นทำให้ฉันมีงานยุ่งมาก ในขณะที่ Gil ก็เช่นกันที่เม็กซิโก บางครั้งเราจะไม่ได้ติดต่อกันเป็นเวลาหลายสัปดาห์ (ในบางกรณีอาจนานเป็นเดือน) แต่เมื่อใดก็ตามที่มีข้อความเข้ามาฉันก็ยิ่งดีใจมากขึ้น
ในที่สุด Gilberto ก็ถามด้วยความระมัดระวังว่าเราจะโทรหากันไหม ฉันเห็นด้วยและรู้สึกตื่นเต้นมาก ในตอนแรกพูดตามตรงมันก็แปลกๆ อยู่บ้าง แต่ฉันดีใจมากที่ได้เอาชนะมันได้ เรื่องนี้เกิดขึ้นเป็นเวลา 3 ปี และฉันมีแผนที่จะเดินทางไปเม็กซิโกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในฤดูร้อนปี 2023 ในที่สุดเวลานั้นก็มาถึง วันหยุดภาคเรียนกำลังจะเริ่มต้น และทุกคนเริ่มวางแผนสำหรับเวลาว่างที่ยาวนาน ดังนั้นฉันจึงคิดว่าทำไมไม่ล่ะ? ฉันเริ่มถามเพื่อนๆ ทุกคนว่าพวกเขาต้องการไปไหม และในที่สุด Hanne ก็ยอมรับ (เธอเป็นคนที่แนะนำ Slowly ให้ฉันและเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง) น้องสาวของฉัน เลน่า ยังได้ลาออกจากงานที่เธอไม่ชอบอยู่แล้ว และเราจองตั๋วเครื่องบินในหนึ่งสัปดาห์ สองสามสัปดาห์ในเม็กซิโก – ตั้งแต่เม็กซิโกซิตี้ไปจนถึงคานคูน!
ฉันบอก Gil ว่าเราจะมาจริงๆ และเขาดูเหมือนจะไม่เชื่อในตอนแรกเพราะฉันได้บอกว่าอยากไปหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยทำ แต่ครั้งนี้แน่นอน! ฉันคิดว่าเขาตื่นเต้นเกือบมากกว่าพวกเรา อย่างน้อยเขาก็เริ่มวางแผนและให้คำแนะนำกับฉันอย่างมากมาย (ฉันก็รู้สึกขอบคุณเขามากเพราะคำแนะนำทั้งหมดมีความสำคัญ และหากไม่มีพวกเขา การเดินทางของเราอาจจะไม่เป็นอย่างที่เป็นอยู่)
การเดินทางเริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายเดือนสิงหาคม และเราผ่านไปสองสามวันแรกในเม็กซิโกซิตี้ ที่นั่น Gil วางแผนที่จะมาหาเราที่สุดสัปดาห์ แน่นอนว่าฉันรู้สึกประหม่าอยู่บ้าง แต่ต้องบอกตามตรงว่าฉันไว้วางใจ Gilberto อย่างเต็มที่ เพราะสุดท้ายฉันรู้จักเขามาประมาณ 3 ปีแล้ว จะเป็นการโกหกถ้าบอกว่าทุกอย่างเป็นไปอย่างผ่อนคลายและสบาย แต่ก็น่าจะเป็นเพราะพวกเราทุกคนรู้สึกประหม่าเล็กน้อย ความตึงเครียดก็ลดลงในการเดินทาง และพวกเราทุกคนเข้าใจกันได้อย่างรวดเร็วและมีทริปที่สนุกสนานร่วมกัน ด้วยเขาเป็นคนท้องถิ่น เราจึงรู้สึกปลอดภัยในเมือง Gil ลงทุนเวลาอย่างมากแม้จะมีงานยุ่งและพาเราไปยังสถานที่สวยงามมากมายในเมืองเกิดของเขา Querétaro ซึ่งเราอาจไม่มีโอกาสได้ไปถ้าไม่มีเขา
เราได้พบกับเพื่อนๆ ของเขาหลายคน และพวกเขาก็เป็นคนที่อบอุ่นและใจดีต่อเรามาก เวลาเดินไปอย่างรวดเร็วและในไม่ช้า วันสุดท้ายก็มาถึง Gil ได้ลางานเป็นพิเศษเพื่อให้เราสามารถใช้สัปดาห์สุดท้ายร่วมกันที่ชายหาดบนคาบสมุทรยูคาทาน
เมื่อเราพบกันที่นั่น ฉันรู้สึกเหมือนว่าเราเคยรู้จักกันมาเป็นเวลานาน และมันเป็นสัปดาห์สุดท้ายที่สนุกและผ่อนคลายมาก ต้องบอกตามตรงว่าฉันรู้สึกเศร้ามากในตอนท้าย เพราะฉันรู้ว่าเราจะไม่พบกันอีกนาน แต่ในอีกด้านหนึ่ง Gil ต้องการเรียนต่อปริญญาโทที่เยอรมนี และฉันมั่นใจว่าเราจะยังคงติดต่อกันต่อไป ฉันรู้สึกมีความสุขมากที่ได้ดาวน์โหลดแอป Slowly เพราะฉันมั่นใจว่ามิตรภาพที่ดีมากมายสามารถเกิดขึ้นได้ และการแลกเปลี่ยนแบบใหม่ระหว่างผู้คนทั่วโลกจะเกิดขึ้น!
