Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Burada Slowly’de harika bir adamla tanıştım. Onun saf ve nazik bir ruhu var. O dürüst, komik ve tatlı. Asperger Sendromu var. Kendi hassasiyetleri var ve farklı düşünüyor, bu da onu güzel kılıyor.
Onun maillerini dört gözle beklediğimi fark ediyorum. Bana doğduğu yerin fotoğraflarını, evcil hayvanını ve gitar ve klavye çalarken çektiği videoları gönderiyor. Başından itibaren bana güvendi; benimle paylaştığı her şey çok kişisel. Beni özel hissettiriyor. Kalbimin çırpındığını hissedebiliyorum. Ona Instagram hesabımı verme kararı aldım ve her gün sohbet etmeye başladık. Birbirimizi derinlemesine tanıyoruz. Kültürümüz, geleneklerimiz, inançlarımız gibi farklılıklarımız olsa da, aynı zamanda çok şeyin de ortak olduğunu keşfettik, bazen aynı şeyi aynı anda söylüyoruz.
Bir çift olmaya karar verdik. Bu çok doğru hissettiriyor. Bazen geleceğimiz hakkında konuşuyoruz. Sanki rüya görüyormuşum gibi hissediyorum. Çok mutluydum, ta ki trajik bir şey yaşanana kadar.
Uzun mesafeli bir ilişkide olmak zor. Bazen fiziksel olarak orada olmak istiyorsunuz çünkü bazen kelimeler yeterli olmuyor. Gelecekte buluşmayı planlıyoruz ama çok fazla engelle karşılaşmamız gerekiyor. İlk olarak, hala bu pandemiyi yaşıyoruz, sonra benim vizesini almakta zorlanmam, çünkü şu an işsizim, ve onun uzun bir süre burada olması da zor, çünkü çok işi var, bunu anlıyorum.
Yine, Asperger Sendromu var ve farklı düşünüyor. Bu engeller hakkında sürekli düşünüp duruyor, bu da onun uyumasını ve işine odaklanmasını zorlaştırıyor. Farklı bir insan haline geliyor. Bana iki haftalık bir ara istedi, ki ben de ona çok ihtiyacı olduğunu anladığım için isteksizce verdim.
Bu iki hafta süresince, ilişkimizi devam ettiremeyeceğimize karar verdi. Bunu kabul edebildiğini ve şimdi iyi uyuyabildiğini ve daha pozitif bir insan haline geldiğini söyledi, bizim tanıştığımızdan önceki haline döndü. Beni bırakması gerektiğini söyledi. Şifa bulabilmek için biraz zamana ihtiyacı olduğunu söyledi.
Kutsal Kitap’tan 1 Korintliler 13:4-7 ayetine inanıyorum: “Aşk her zaman sabırlı ve naziktir. Asla kıskanmaz. Aşk asla övüncü ya da kibiri içinde barındırmaz. Asla kaba ya da bencil değildir. Alınmaz ve kin tutmaz. Aşk başkalarının günahlarında zevk almaz, fakat gerçekte sevinç duyar. Her zaman affetmeye, güvenmeye, umut etmeye ve gelen her şeye katlanmaya hazırdır.”
Biz daha önce aşk ve ilişki konusundaki görüşlerimizi konuştuk. Dedim ki, eğer ilişkimdeki kişi artık mutlu değilse, onu bırakırım, ne kadar acı verici olursa olsun ve ne kadar onun kalmasını istesem de, çünkü eğer başka bir nedenden ötürü kalıyorsa, bu aşk değildir. Onun seçtiği yolda mutlu olduğunu görmek isterim, beni seviyor olsa bile, ama benimle kalıp acı çekmesini istemem.
Seni bırakmak zor, ama bilmeliyim ki bunu yapmam gerekiyor. Ne kadar mutlu olursan ol, tek önemli olan budur.
