Originally written in English. Translated by Melis SIVACI.
Başlangıç:
Merhaba, işitme güçlüğüm var ve işitme cihazı kullanıyorum ancak işaret dilini bilmiyorum, sadece biraz öğrendim. İlgilendiğin konulardan birinin de işitme engelliler olduğunu gördüm. İşitme engelli misin, yoksa benim gibi işitme güçlüğün mü var?
………………
“Macau’da yaşıyorum ama her zaman Hong Kong’a giderim.
Yanıtını bekliyorum!”
Bu, bizim 1 Kasım 2018’deki ilk mektubumuz. Hikayemiz ortak bir “işitme engelli” tercihi ile başlıyor.
Macau girl (Forever21):
Macau’da yaşayan, yarı işitme engelli bir kızım ve o, Hong Kong’da yaşayan ve iyi işiten biri. Hong Kong ve Macau arasındaki mesafeden mektupların teslim edilmesi yaklaşık 30 dakika sürüyor. Aynı gün içinde mektubumu cevapladı! Biz,yeni mektup arkadaşı çifti, neredeyse her gün birbirimize mektup göndermeye başladık. Toplumdaki işitme engelli azınlığın ortak manzaralarını, işitme cihazı kullanan bir annesi olan Hong Kong’lu bir beyefendiyle paylaştık. Daha sonra, bana “Kesişen Hayatlar” ( 84, Charing Cross Road) filmini tanıttı. Bu film, 1940’larda geçiyordu ve yirmi yıldır mektup arkadaşlığı yapan ama henüz buluşmamış olan Amerikan bir yazar ile İngiliz bir kitapçının hikayesiydi. Filmin sonunda buluşma şansını kaybediyorlardı çünkü İngiliz adam ölüyordu. İşte o zaman, hikaye beni şaşırttı çünkü buluşmazsak bu mektup arkadaşlığı kaybolabilir ve ikimizden biri fazla meşgul olduğunda veya bir şeyler olduğunda Slowly uygulamasını bırakabilirdi. O yüzden buluşmayı önerdim ve Hog Kong’lu arkadaşım 2018’deki ışık festivali için Macau’ya gelmeyi önerdi.
HK guy (Ah A):
Evet!! Bence bu iyi bir fikir, onunla Macau’da buluşmaya karar verdim. Onunla buluşma yolunda, bu kızın benimle birlikte sıkılabileceğinden korktum. Benden kurtulmak için bazı mazeretler kullanabilirdi ama kullanmadı. Bütün bir gün boyunca dolaştık. İkimiz de birlikte geçirdiğimiz zamandan hoşlandık. Ancak eve dönmek zorundaydım. İskelede birbirimize veda ettik. Ondan ayrılmak istemiyordum. Öyle ki, ikinci kez buluştuk ve Hong Kong’da gezdik. Bu sefer tepedeki manzarayı görmesi için onu aldım ve onu en sevdiği “Disney Tsum Tsum Mağazası’na” götürdüm. O zaman aklıma bir şey geldi! Ben aşığım! Onunla gerçekten birlikte olmak istiyorum! Akşam yemeğinden sonra, sahil boyunca bakındım. O zaman ki cesaretimi topladım ve onun elini tuttum. Elimi bırakmadı. Aşığım! Ben gerçekten aşığım!
Biz:
Şimdi, bir yıldan fazla süredir birlikteyiz. Bu yıl boyunca aşkımız farklı kültürlere sahip olmamıza, Hong Kong ve Macau dilinde konuşmamamıza rağmen büyüdü. Bu kadar yakınız ve farklı kültürlere sahibiz. Bazen Slowly mektupları ile, bazen farklı şekillerde birçok derin konuşma gerçekleştirdik. Hala birbirimizi anlayabiliyoruz ve sevebiliyoruz! Umuyoruz ki sevgimiz olabildiği kadar uzun sürer.
Son olarak, Slowly Uygulamasını geliştiren ve kaderlerimizi bize getirenlere teşekkürler.
