Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
🌕 Durga ile Dokuz Gece: Hindistan’dan Yeni Arkadaşlarımla Navaratri Yolculuğum
Navaratri hakkında ilk kez duyduğumda, içimde derin bir şeyler kıpırdadı. Sessiz ama kararlı bir çağrı, sanki tanrıça Durga bizzat beni gizli güçleri keşfetmeye, uyuyan erdemleri uyandırmaya ve en önemlisi, içimdeki sevgi gücünü yeniden kazanmaya davet ediyordu.
Navaratri, Hinduizm’in kutsal bir festivali olup, Anne Durga’nın birçok tezahürünü dokuz gece boyunca kutlar. Her gece, Tanrıça’nın farklı bir yönüne saygı gösterilir — bazen sakin, bazen güçlü, bazen de illüzyonların yok edicisi, ancak her zaman bilgelik ile parlayan bir ışık.
İçsel bir dönüşüm arzuluyordum ve bu yolda değerli bir şey bulacağımı biliyordum.
✨
Az bilgiyle başladım. Kalbim samimiydi ama düşündüm: Brezilya’da, böylesine zengin ritüelleri ve Hint geleneğiyle derinden bağlı bir manevi derinliği olan bu festivali nasıl gerçekten onurlandırabilirim?
İşte o zaman hayat bana güzel bir hediye sundu.
Slowly uygulaması aracılığıyla, Hindistan’dan inanılmaz insanlarla tanıştım; onlar yolculuğumda gerçek rehberler oldular. İkisi ilahi dostlar olarak öne çıktı: Naomi ve Khushi.
Sıcaklık ve bilgelikle beni ruhani bir kardeş gibi karşıladılar. Navaratri’nin her gecesi için geleneksel mantralar, her tanrıçanın ardındaki derin anlamlar, adanmışlık renkleri, sembolik hareketler ve saygı ve otantiklikle uyarlanabilecek basitleştirilmiş ritüeller hakkında ayrıntılı talimatlar paylaştılar.
Sadece bilgi paylaşmadılar — deneyim de paylaştılar.
Bana Navaratri’nin Hindistan’da nasıl canlı bir ruhla attığını hissettirdiler: yalnızca bir dini etkinlik değil, ruhsal bir dalış, ışık ve gölge arasındaki kutsal bir dans.
Hindistan’daki gerçek uygulayıcılarla doğrudan iletişim kurarak yalnızca evimde değil, kalbimde de gerçek bir sunak inşa edebildim.
Onlar olmasaydı, Durga hakkında sadece okumuş olurdum. Onlarla birlikte Durga’yı yaşadım.
🌸
Her gece bir mum yakıp Tanrıça’nın ilgili formuna odaklanarak meditasyon yaptım.
İlk gece Shailaputri’yi onurlandırarak saflık için bir niyet belirledim. İkinci gece, Brahmacharini ile sevgiye kök salmış disiplini kucakladım. Üçüncü gece, Chandraghanta ile güç ve nezaket arasında denge kurmayı öğrendim.
Her gece içimde yeni bir pencere açıldı.
Skandamata ile, kutsal annenin kollarında dinlenen bir çocuk gibi hissettim.
Kalaratri ile en derin korkularımla yüzleştim — artık kaçmak yok, kaçınmak yok. Bana bırakmam gereken kalıpları gösterdi ve onun kılıcının şefkat dolu bir sertlikle yanılsamalarımı nasıl kestiğini hissettim.
Bu güçlüydü. Bu gerçekti. Ve bu ancak iki Hintli kadının bana ruhaniyetin sınır tanımadığını — sadece gerçeği tanıdığını — hatırlatması sayesinde mümkün oldu.
🔥
Son gün, Siddhidatri’yi onurlandırırken Naomi ve Khushi’ye içten teşekkür mektupları yazdım.
Onlara, cömertlikleri sayesinde, binlerce kilometre ötede olsam bile Navaratri’yi derinlik ve samimiyetle deneyimleyebildiğimi söyledim.
Onlar gülümsediler ve asla unutamayacağım bir şey söylediler: gerçek adanmışlık bir tapınağa ihtiyaç duymaz — sadece varlık, niyet ve sevgi gerekir.
Durga, onu saf bir kalple çağıranları görür.
🕊️
O zamandan beri yenilenmiş bir inançla yoluma devam ediyorum. Her gün meditasyon yapıyorum ve içsel dönüşümüm için derin bir adanmışlıkla çalışıyor, sürekli olarak kendime olan sevgimi geliştirerek en iyi versiyonuma ulaşmaya çabalıyorum.
Navaratri ve sevgili Hintli arkadaşlarım aracılığıyla öğrendiğim şey — mesafenin ruhani uyanış için asla bir engel olmadığıdır.
Bu geleneği yaşayan insanlarla doğrudan bağlantı kurmak, yolculuğuma derinlik ve gerçeklik kattı.
Ve bir zamanlar sunağımdan bana bakan Durga… şimdi içimden de gülümsüyor.
🌺
Sevgi ve derin minnettarlıkla,
Daya’Dhiisha
