Originally written in English. Translated by ayapydn.

Sevgili okurlar,

Şafak vakti hava çok sisli olduğunda, sadece size yakın olan şeyleri görebilirsiniz, diğer her şey perdenin arkasında kalır.

Sonra ışık yavaş yavaş gelir, sis yavaş yavaş kalkar ve görüş alanınız genişler.

Bir yabancıyı tanımak da aynen böyledir. Başta hiçbir şey bilmezsiniz ve günler geçtikçe yavaş yavaş tanımaya başlarsınız.

Bazen okuduklarınız hoşunuza gider, bazen gitmez ama her etkileşim zihninizin ufkunu genişletir.

Tekrar sislense bile, artık orada neler olduğunu biliyorsunuz.

O yüzden iletişimde olmasalar bile sözleri, deneyimleri, öğretileri, önerileri, düşünceleri hala benimle.

2019’da bir Ocak ayıydı, birçok uygulama denedikten sonra birden Slowly ile karşılaştım. Tüm özellikleri benim gibi içine kapanık biri için mükemmeldi, tam istediğim gibiydi.

O zamandan beri pek çok harika beyinle tanışma şansına sahip oldum. Bazıları bazı şeyleri görme şeklimi değiştirdi, bazıları yeni şeyler öğrenmem için bana ilham verdi. Onların hikayelerini, acılarını, başarılarını, kötü haberlerini, iyi haberlerini ve benzerlerini öğrendim.

Binlerce harfin arasında ‘kasundi’ gibi asla unutamayacağınız birkaç kelime vardır, onlar ‘misal’ olur: ‘gezgin’ denizde kaybolduğunda ve ’25. kez’ gündüz vaktini beklediğinde ‘başıboş dolaşan kan’ gibi. ‘Bir baykuş görüldü’ ‘alaycı bir şekilde’. Kar temizdi ve ‘excalibur’ arayışı sürerken ‘huzurla’ adım yazıldı üzerine.

Hepsi gitti ama gerçek adını takma ad olarak kullanan biri gitmedi. Yani, anlık mesajlaşma dünyasında, üç yıl sonra bile hala ‘Yavaşça’ yazıyoruz, hala birbirimizi yüzümüzden tanımıyoruz ama sözlerimizden ve ifadelerimizden tanıyoruz.

Son olarak, İtalya’dan ‘kar aurası’, ‘M’ ve ülkemden ‘şair’ ile tanıştığım için mutluyum. Slowly’de de iki kızın arkadaş olabileceğini kanıtladınız.

Hepinize iyi şanslar diliyorum.

Kendinize iyi bakın,

Kuyasa.