Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Bir uygulamanın dijital dostlukları, mesajlar arasındaki akıl sağlığı bozucu beklemeler ve parmak uçlarıyla dijital olarak dünyayı deneyimlemek isteyen insanlara erişimle yeniden tanımlayacağını düşünmek zor. Ama Slowly tam olarak bunu yaptı.
Bir yıl boyunca uygulamadan uzak kalmama rağmen, Slowly’ye yaklaşan hiçbir şey olmadı ve bunu tekrar yapmayı isterim.
Derinlerde, herkesin kendi kültürlerinin sınırlarının ötesinde neler olduğunu keşfetmek istediğini düşünüyorum—büyük, geniş dünya. İnsani bir bağlantı düzeyinde, Slowly bana bunu ve daha fazlasını verdi. İçine kapanık biri olarak, sosyal etkileşimden instinctif olarak uzak duruyorum, bu nedenle anlamlı ilişkiler kurarken dijital ekranın rahatlığının arkasında saklanma fikri bana cazip geliyor ve burada bulunduğum süre boyunca çok sayıda böyle ilişki kurdum.
Kısa bir süre önce, kendi ülkemden ya da kıtamdan olmayan biriyle asla konuşabileceğimi hayal edemezdim. Ama konuşmak en iyi kısım bile değil. En iyi kısım, kalem arkadaşlarımın kültürünü sanal olarak deneyimlemenin ve bunun sonucunda oluşan dostlukların hissettiği duygudur. Yeni Zelanda’nın bu kadar çok resmi dili olduğunu kim bilebilirdi? Ya da ünlü Nijeryalı jollof pirincinin bu kadar karmaşık pişirildiğini? Ya da Kolombiya ve Güney Amerika’nın medyanın bizlere inandırmak istediğinden çok daha fazlası olduğunu? Ya da San Francisco’daki konutların bu kadar pahalı olduğunu? Ya da Hindistan’ın en kuzey bölgelerindeki yaşamın güneyden bu kadar farklı olduğunu? Ya da Hollanda’da gerçekten bu kadar çok yel değirmeni olduğunu? Kesinlikle ben değilim. Hmong insanlarının varlığından tamamen habersiz olmaktan, Slowly aracılığıyla Hmong kız arkadaşım olana kadar geçtim.
“Teşekkür ederim” ifadesi, Slowly hakkında hissettiklerimi ve hizmetlerinin benim için neler yaptığını ifade ederken yetersiz kalıyor. Bize baloncuklarımızda ve konfor alanlarımızda kalırken anlamlı bağlantılar ve dostluklar kurma fırsatını verdiğiniz için teşekkür ederim ve teknoloji ve sosyal medya ile olan ilişkilerimizi yeniden düşünmemizi sağladığınız için.
İlk mektupların utanç verici olmasına rağmen benimle kalan her kalem arkadaşıma teşekkür ederim ve benim sıradan biyografimin bir mektup göndermeye değer kadar ilginç olduğunu düşünenlere de. Bir gün seyahat etmeyi ve dünya genelinde bana önerdiğiniz tüm egzotik yemekleri tatmayı sabırsızlıkla bekliyorum. Ve düzgün bir veda etmeden gözden kaybolduğum her kalem arkadaşıma, üzgünüm. Umarım hepiniz iyisinizdir. Bana yazdığınız için ve hayatımı daha iyi hale getirdiğiniz için teşekkür ederim.
