Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Ben, Porto Riko’dan 26 yaşında bir illüstratör ve muhasebe öğrencisiyim. Tam zamanlı olarak okuyorum ve bunun yanı sıra üç işim var. Bunun dışında engelli büyükanneme de kendim bakıyorum, bu da evde temizlikten çamaşır yıkamaya, sıhhi tesisattan elektrik işlerine, bahçe düzenlemesinden bakım işlerine kadar her şeyi yaptığım anlamına geliyor; durumu anladınız. Hayal edebileceğiniz gibi, elimde bolca zaman olan biri değilim. Tropik bir adada yaşıyorum, ama yıllardır plajda keyif yapacak zamanım olmadı. Günlük yaşamım enerji tükettiği için kişisel bağlantıları sürdürmekte zorlanıyorum, bu da herhangi bir kişiyle sürekli mesajlaşmayı veya konuşmayı zor hale getiriyor. Bununla birlikte, Slowly bana bir tür kişisel vaha sundu. Tamamen deli olmadan sosyal ihtiyaçlarımı karşılayabileceğim küçük bir köşe. Her mesajı hemen yanıtlamak zorunda olmadan, iç huzuru sunuyor. Zamanımı alabilirim, her kelimeyi detaylı bir şekilde planlayabilirim ve dünya çapında insanları tanıyabilirim, hepsi avuçlarımın içinde.
Şimdi, Slowly’yi kullanmaya başladığımdan beri birçok mektup arkadaşı edindim, ama son zamanlarda gerçekten büyük bir arkadaş olan birini tanıdım. Her şey basit bir mektupla başladı:
“Merhaba! Ortak ilgi alanlarımız olduğunu gördüm. Ve eğer filmler, komedi, kahve, müzik, geek şeyler, mizah hakkında konuşmak istersen, yanıt vermekten çekinme :)”
– Elfwing
Sahne kurulmuştu. Buzları kırmak için birkaç soru ile yanıt verdim ve her şey oradan akmaya başladı. Birbirimizi daha fazla tanıdıkça, benzerliklerimizin ilgi alanlarımızdan çok daha öte olduğunu fark ettik. Sorular sorarak ve cevaplar vererek, deneyimlerimizi paylaşarak ve günlük hayatımızdan küçük anekdotlar anlatarak, mektup üstüne mektup yazdık. Bu kadar uzakta yaşamamıza rağmen, aynı üniversitede birlikte eğitim aldığımızı ve başka bir zamanda büyük bir etkinlikte buluştuğumuzu öğrendik! Ne yazık ki, ikimiz de birbirimizi tanımıyorduk. Daha kişisel bir düzeyde tanıştık. İlgi alanlarımızı, sanatımızı (her ikimiz de illüstratör/painter olduğumuz için) paylaştık ve daha sık konuşabilmek istedik.
Hayatımın ne kadar yoğun olduğunu anladı ve ona her zaman istediğim kadar hızlı yanıt veremediğimi, bazen dersler ve işlerle kesintisiz on üç saat sonra eve döndüğümü söylediğimde, ona numaramı göndermeye karar verdim; oradan mesaj atabileceğini bildirdim. Kısa süre sonra, nadiren duyduğum o mesaj sesiyle telefonum çaldı ve o çıktı. Onun olduğunu biliyordum. Mesajlaşmaya başladık ve kuşkusuz, arkadaşlığımız sadece güçlendi. Kendimiz hakkında daha fazla şey paylaştık, benzerliklerimizin bir çığ gibi olduğunu bulduk, bu da büyük bir arkadaşlığın başlangıcıydı. Artık mesajlaşarak oldukça sürekli konuşsak da, bizi bir araya getiren harika uygulama olan Slowly’yi unutmamak için birbirimize mektuplar göndermeye devam ediyoruz. Şu anda 56 Slowly mektubu gönderdik ve saymaya devam ediyoruz; bu tempoyu çok yakında bırakmayacağımızı hissediyorum.
Slowly ekibinin arkasındaki herkese, sadece benim için değil, dünyanın dört bir yanındaki birçok insan için böyle bir şeyin mümkün olmasını sağladıkları için ve sıradan ve yoğun hayatıma biraz dostluk ve biraz neşe kattıkları için teşekkür etmek istiyorum.
Zarfımın dibinden teşekkür ederim,
– Kevin M. Montijo (nerdygeekyart)
P.S. Sahip olduğumuz biraz boş zamanla küçük bir iş birliği yaptık. Bizi bir çizgi film ayısı ve bir baykuş olarak çizdim, o da sürpriz olarak boyadı. Resmi buraya ekleyeceğim.
