Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
T. S. Elliot, F. Scott Fitzgerald, George Washington, Henry David Thoreau gibi ünlü tarihi figürlerin günlük yazı becerileri ve edebi bilgileri beni hayrete düşürdü ve ilham verdi; yazılı mektuplaşmalarında oldukça belirgin olan bu özellikleri, internetin eski günlerine dair güçlü bir nostalji geliştirmeme neden oldu, çünkü o zamanlar iletişim aracımız yalnızca bir e-postaydı. Gerçekten de, o dönemde kalem arkadaşlarına sahip olmak, bugünün sosyal medyasında var olmak kadar popülerdi. Bu yüzden, birkaç ay önce App Store’da Slowly’i tesadüfen bulduğumda duyduğum heyecanı muhtemelen tahmin edebilirsiniz.
Dünyaya kısa hikayeler ve senaryolar şeklinde sayısız fikrini iletmek isteyen bir yazar adayı olarak, Slowly’nin yazma becerilerimi geliştirmem, çabalarımı odaklamam ve umarım ki her büyük başarının önemli bir bileşeni olan: Motivasyonu elde etmem için bana bir fırsat vereceğine inandım. Ancak Slowly topluluğu beni adeta büyüledi ve henüz ayaklarımı yere sağlam basmamı sağlamadı!
Farklı kalem arkadaşlarının çalışmalarıma yönelik çok nazik teşvik sözleri ve samimi ilgilerinin yanı sıra, tekrar tekrar destek teklifleri aldım ve belki de en önemlisi, Slowly’deki arkadaşlarım bana ilham vermekte hiç başarısız olmadı! Bu bağlamda öne çıkan özel bir deneyim var:
Birkaç gün önce başka bir ülkeden bir gelen mektup bildirimi aldım. Profilini açtığımda, gönderen kişinin –burada adını vermeyeceğim çünkü heyecanla cevabını bekliyorum ve tüm işi mahvetmek istemiyorum– benden on iki yaş küçük olduğunu gördüm. O anda, yaş farkı göz önüne alındığında pek bir ortak noktamız olmayacağını düşünerek beklentilerimi bilinçsizce düşürdüm. Mektubu ulaşana kadar saatler geçti ve uyumadan hemen önce mesajını açmaya karar verene kadar daha fazla zaman geçti.
Sözcükler gözlerimin önünde büyüleyici bir rutin sergiledi. Mektup ne kısa ne de uzun, ama beni en az yarım saat boyunca büyüledi. Genellikle kullanılan giriş notunu atlayarak, kelimelerini bir sahneyi canlandırmaya çalışan bir aktörün ağzından geçirmeyi zarifçe tercih etmişti. Cümleler yeterince basitti, ancak kafamda canlı bir tablo çizmeyi ustaca başardı. Işıklar, gölgeler, melodiler, bir ortam ve genel olarak yaşam dolu bir hava ile süslenmiş bir mektuptu.
Mektubu tekrar tekrar okudum ve gerçekten utanmış hissettim! Onun benden genç olması hakkındaki önyargım daha yanlış olamazdı ve en önemlisi, yaratıcı tavrı ve alışılmışın dışındaki düşünceleri zihnimi gerçekten doldurdu. O ana kadar bu kadar benzersiz bir yazışma parçası almamıştım ve kişisel deneyimimde kesinlikle iz bıraktı.
Böyle bir mektuba nasıl cevap vereceğimi düşünerek birkaç gün geçirdim ve onun dehasından ilham alarak, şans eseri oldukça iyi bir yanıt hazırladım. Ancak basit kelimeleri ama karmaşık düşünceleri ile bana verdiği ilhamın uzun bir süre benimle kalacağına eminim!
Herhangi bir konuya dair anlamlı sohbetler kesinlikle kişisel gelişime ve karakter oluşumuna yol açabilir ve insanlar, kim olurlarsa olsunlar veya ne kadar tanıdık dışı görünseler de, bir farklılık dünyasının ötesine geçip iz bırakabilirler.
