A wonderful soul named Loay, a person who later became my soul mate and the source of my happiness.

You can think that we're talking around 2~3 years of friendship. Okay, it's only a month and ~100 letters exchanged...

Bir yıl önce birinin bana ruh eşimin Slowly’de tanışacağım bir İtalyan erkek olacağını, mektuplar alışverişi yapacağımızı, ardından buluşup aşık olacağımızı söyleseydi, asla inanmazdım...

Küçükken bana otizm teşhisi konuldu ve bu insanlarla iletişim kurup arkadaş olmamı zorlaştırdığı için annemi çok üzdü.

And right now, she's out there, living her life. It was honestly one of the greatest things I've ever experienced in my life...

Our every letter was long as a short essay and very interesting...