Onun yumuşak, tatlı sesini hoş Farsça sözcüklerle birlikte dinlediğimde kalbim eridi.

Kendisi benden 60 yaş büyük, ama yine de ortak noktalar bulup paylaşabiliyoruz.

Uzun süreli mektup arkadaşlığı kurmak zor, işte bu yüzden şanslıyım.

İnanıyorum ki en az 30 kişiye Türkçe'de "Merhaba" kelimesini öğrettim, bu "hello" demek.

Üçüncü dünya ülkelerindeki çoğu kadın birey gibi ben de sanki utanılası bir şey yapmışım gibi muamele gördüm...

Zagreb’de birkaç gün birlikte kaldık, şehri keşfettik, deneyimlerimizi ve maceralarımızı paylaştık...

Bir hafta Slowly'de mektuplaştıktan sonra, bana buluşmayı önerdi...

Without realizing, I got the “Serious writer” stamp for achieving 100 sent out letters...

mektubunu yanıtlamak için sabah 05.00’te kalıyordum , böylece günün her saatini kullanıp 24 saat içinde 2 döngü yapabilecektik!

Asla unutamayacağım ve iletişimimi kaybetmeyeceğim iki en iyi arkadaş edindim.

Onlar aynı zamanda kendi kültürel kimliğimi – düşünme biçimimi, yaşam tarzımı anlamama da yardımcı oldular. Ben, São Paulo'dan üçüncü nesil bir Nikkei'yim.

İki bin kilometre uzaktaki bu kız, Slowly'de bana, tamamen yabancı biri olarak yazan bu kişi, günlük hayatımın büyük bir parçası haline geldi.