Bazen en iyi tavsiye bir yabancıdan gelir.

Ve bu mektubu bitirmek için, tüm Slowly ekibinin sağlığı için yürekten bir kadeh kaldırmayı öneriyorum!!!!

We grew up in a digital world so to speak. But I always feel like I was born in the wrong era!

Instead of just writing as a story, we made it look like an interview in a reality show. Hope you like it!

Küresel bir pandemi ortasında beklenmedik bir karşılaşma: En iyi arkadaşımla iki kez tanışmamın hikayesi.

Gerçek hayatta uygulamadaki kadar rahat konuştuk, alışveriş merkezinde dolaştık ve Dippin' Dots'ta dondurma yerken...

Benim apartmanımdan sadece 10 dakika uzaklıkta yaşıyormuş! İnanabiliyor musunuz?! Daha önce hiç tanışmamıştım...

Bu, başkalarına ulaşmak için hevesimi kaybettirdi. Ta ki hiç beklemediğim bir anda İran’dan birinden bir mektup gelene kadar.

Birkaç el yazısı mektup değiştirdik (ta ki benimki kaybolana kadar), birkaç kez birlikte kafe de çalışmak veya Seine'nin kenarlarında yürümek için buluştuk.

Slowly gave me hope, captured in a letter.

Uzun zamandır yaşamadığım duyguları yaşıyorum bu sayede. Sevdiğimiz şeyleri paylaşıyor sevmediğimiz şeyleri sevmeye çalışıyoruz.

Dünya korkutucu ve kaotik bir yer olabilir, ama burada sizinle birlikte bu zorluklara göğüs germeye istekli binlerce mil uzakta insan olduğunu bildiğinizde daha çok bir ev gibi hissediyor.