沒有回應的信。我想在Slowly裡的大家都有這個經驗。

我收到了來自南韓、日本、菲律賓、印度及中東地區筆友的信件，當我收到並閱讀他們的文字，那種感覺真是不可思議…

Küresel bir pandemi ortasında beklenmedik bir karşılaşma: En iyi arkadaşımla iki kez tanışmamın hikayesi.

Gerçek hayatta uygulamadaki kadar rahat konuştuk, alışveriş merkezinde dolaştık ve Dippin' Dots'ta dondurma yerken...

Benim apartmanımdan sadece 10 dakika uzaklıkta yaşıyormuş! İnanabiliyor musunuz?! Daha önce hiç tanışmamıştım...

Bu, başkalarına ulaşmak için hevesimi kaybettirdi. Ta ki hiç beklemediğim bir anda İran’dan birinden bir mektup gelene kadar.

Last chapter: A transnational friendship

Birkaç el yazısı mektup değiştirdik (ta ki benimki kaybolana kadar), birkaç kez birlikte kafe de çalışmak veya Seine'nin kenarlarında yürümek için buluştuk.

Thanks to Slowly I have become a more patient person.

Uzun zamandır yaşamadığım duyguları yaşıyorum bu sayede. Sevdiğimiz şeyleri paylaşıyor sevmediğimiz şeyleri sevmeye çalışıyoruz.

Dünya korkutucu ve kaotik bir yer olabilir, ama burada sizinle birlikte bu zorluklara göğüs germeye istekli binlerce mil uzakta insan olduğunu bildiğinizde daha çok bir ev gibi hissediyor.

Of course, sociophobia didn't go anywhere, but it became easier to live with it.