I remember back in 80's I used to write real mail made out of paper & pen with stamps and such.

Harika bir insanla tanıştım. Mektuplarını okurken kendimi İspanya'da kendimi gibi hissediyorum.

Till now we haven't exchanged numbers or want to connect on some other apps. Honestly we are happy writing letters to each other and not planning to change that.

Şimdi ayrıca Güney Kore'ye bir bilet almak ve harika ruh eşimle tanışmak için Seul'e uçmak gibi büyük bir yeni hayalim var!

Bu güzel arkadaşlığı şekillendiren her mektup birer şarkı, hikaye, ilginç sorular ve ilginç kullanıcı adlarıydı.

Atlantis'i bulmak gibi. Benimle birlikte aynı ilgi alanlarına sahip olan bir sürü iyi insan buldum.

That particular notification made him happy like nothing else in his gloomy days, even if it meant 19 painfully sweet hours of waiting.

But here, I can get a new friend everyday.

O ise bir uçağa atladı ve ardından arabayla 200 kilometre yol geldi, beni görmek için. Sadece... beni?

Onun yumuşak, tatlı sesini hoş Farsça sözcüklerle birlikte dinlediğimde kalbim eridi.

現在的我只想對自己更有信心，將這股溫暖的感覺分享給他人，然後開心過著每一天

Every single sentences, warm up my heart at the darkest moment in my life.