Our letters are long, drawn out paragraphs, about everything...

I remember back in 80's I used to write real mail made out of paper & pen with stamps and such.

Harika bir insanla tanıştım. Mektuplarını okurken kendimi İspanya'da kendimi gibi hissediyorum.

Till now we haven't exchanged numbers or want to connect on some other apps. Honestly we are happy writing letters to each other and not planning to change that.

Artık Güney Kore'ye bilet alıp Seul'e giderek harika ruh eşimle tanışma hayalim var!

Bu güzel arkadaşlığı şekillendiren her mektup birer şarkı, hikaye, ilginç sorular ve ilginç kullanıcı adlarıydı.

Atlantis'i bulmak gibi. Benimle birlikte aynı ilgi alanlarına sahip olan bir sürü iyi insan buldum.

Bu sadece bizi değil, hayatlarımızı ve kalplerimizi de birbirine bağladı...

But here, I can get a new friend everyday.

Uçakla geldi ve beni görmek için 200 km araba sürdü... beni mi? Sadece... beni mi?

Onun yumuşak, tatlı sesini hoş Farsça sözcüklerle birlikte dinlediğimde kalbim eridi.

現在的我只想對自己更有信心，將這股溫暖的感覺分享給他人，然後開心過著每一天