My letters are about 2000-6000 words, so you could say that I take letters seriously and that I’m quite intense...

I've found so many close and fantastic friendships here that trying to narrow it down to just one was impossible...

Bir yıl önce birinin bana ruh eşimin Slowly’de tanışacağım bir İtalyan erkek olacağını, mektuplar alışverişi yapacağımızı, ardından buluşup aşık olacağımızı söyleseydi, asla inanmazdım...

Bir yıl önce çok üzgün hissettim ve derin bir melankoli dönemindeydim. Hayatımda bir melek almak için her gün dua ettim, ancak meleğim fiziksel olarak karşıma çıkmadı, bir mektup aracılığıyla geldi....

Küçükken bana otizm teşhisi konuldu ve bu insanlarla iletişim kurup arkadaş olmamı zorlaştırdığı için annemi çok üzdü.

I met the love of my life using Slowly...

And right now, she's out there, living her life. It was honestly one of the greatest things I've ever experienced in my life...

Hayır, o benim sevgilim değil, en iyi arkadaşım da değil. Ama o son derece özel...

Ona transseksüel olarak açıldım ve o, beni bir insan olarak gerçekten görebilen tek kişi, vücudumu görmüyor, beni görüyor.

Whatever we talk about, whatever we do or see we find each other in it. I’ve connected with this woman on so many levels...

Our every letter was long as a short essay and very interesting...

Sahip olduğumuz biraz boş zamanla küçük bir iş birliği yaptık. Bizi bir çizgi film ayısı ve bir baykuş olarak çizdim, o da sürpriz olarak boyadı.