Kulağa bir klişe gibi gelebilir ama Dünya’nın öbür ucundaki biriyle iletişim kurabileceğimi hiç düşünmemiştim.
Originally written in English. Translated by Melis SIVACI.
“Mary ve Max”( Mary and Max, IMDB ) adlı bir filme rastlayana kadar… Filmin olay örgüsünden etkilendim ve o zaman, gelecek için güvensizlik ve ebeveynlerim arasındaki çatışmalar gibi birtakım sorundan rahatsız oldum. Ciddi bir depresyon yaşıyordum ve med çok fazla fark etmedi. İlk kez Google’da “nasıl mektup arkadaşı bulunur?” sorusunu arattım ve App Store’da Slowly uygulamasına yönlendirildim. Kayıt olduğum ilk gün biyografisiyle ilişki kurabildiğim ve onu anlayabildiğim gibi mükemmel bir eşleşme olacağımızı güçlü bir şekilde hissettiğim Andrew ile tanıştım. Beklediğim gibi ilk yanıtımı 3 gün sonra aldım ve hikayemiz başladı.
Ben tıp okurken, Andrew kolejde beşeri bilimler okuyordu. Buna rağmen birçok ortak noktamızı bulduk. MeselaAndrew kısa hikayeler yazmanın hastasıdır ve ben boş zamanlarımda bir dergiye katkıda bulunurum. Bununla birlikte, ikimiz de film izlemeyi ve yeni diller öğrenmeyi severiz. Film sahneleri,film grupları,şehir planlama ve siyaset gibi hassas konulardan ilk birkaç mektupta fazlasıyla konuştuk. Slowly aracılığı ile onunla konuşmaktan hoşlandım ama çok geçmeden hayatımı bazı yönlerden değiştirmesini beklemiyordum.
Andrew, Moskova’da yaşıyor. Yani, mektuplarımızın teslim edilmesi 20 saati alıyor. Bekleme sürecini seviyorum ve “Bir mektup gelmekte” ifadesini görünce söz verildiği gibi seviniyorum. Hayatımın berbat gitmesine rağmen sonunda her gün bekleyecek bir şey bulmuştum! Bir gün, yine ebeveynlerimle tartıştım ve babam telefon cehenneminde bana küfür etti. Haksızlığa uğramış gibi hissettim ve mektupta ne olduğunu yazamadım. “Battı balık yan gider” şeklinde düşünerek gerçekte herkesten sakladığım sırlarımı mektuplarda paylaşmaya karar verdim. Örneğin, ailemden nefret ettim ve onları hiç sevmedim, depresyon konusunda ciddi sorun yaşadım, hızla giden bir arabanın önüne atlayarak intihar etmeyi denedim. Hayatımı rada mahvettiğim iyi bir üniversiteye girdim. Andrew’in beni anlaması benim için sürprizdi. O da geçtiğim yollardan geçmiş, benimle aynı şeyleri deneyimlemişti. O da öncesinde intihar fikrini düşünmüştü ve ve bana o düşünceden kurtulmayı nasıl başardığını anlattı. Ayrıca, ailemle nasıl anlaşabileceğim hakkındaki tavsiyesini de dinledim ve işe yaradı. Ve terapiye gitme konusundaki komik bir deneyimini paylaştı. Bir süre boyunca ikimiz de buna güldük.
20 yıldan daha fazla süredir boş bir insandım. Yalan söylemekte ve kendimi diğerlerinden saklamakta çok iyiydimÇünkü diğerlerinin benim hakkımdaki düşüncelerini fazlasıyla umursardım ve en ufak bir sözde bile kendimden şüphe ettiğim bir yolculuğa çıkardım. Kendimi herkese kanıtlamanın ve hayatımda başarısızlığa izin vermemenin bir sonucu olarak, onuruma ve gururuma her zaman çok dikkat ettim. Ancak gerçek şu ki, Slowly’de Andrew ile tanışana kadar çok hassas olmamın benim için bir başarısızlık ve beni rahatsız eden her şeyin kaynağı olduğunu fark etmedim. Maskemi çıkardım ve ilk kez dürüst olmayı denedim. Andrew bir psikolog gibiydi, her zaman bana tavsiyeler verirdi ve bu tavsiyeler işe yarardı. Kademeli olarak depresyonu yenme becerisine sahip olduğumu hissettim ve artık tıp alanına daha fazla bağlı kalmadım. “Mary ve Max” filminin konusu gerçek oluyordu.
Ama hala endişelendiğim bir şey vardı. Haziran gurur ayı. Dikkatlice Andrew’in eşcinsel insanlara karşı tutumunu sorduktan ve gerçekte eşcinsel olan bir arkadaşına yardım ettiğini öğrendikten sonra sonunda ona görünmek için cesur olduğumdan emin oldum. Yakın zamanda, onun beni anlayışla karşıladığı ve beni yüreklendirdiği gibi endişelerim de gitmeye başladı.Tanrım’ Çok minnettar hissediyorum. Onu tanıdığım için çok şanslıyım! Hemen mağazadan “en iyi mektup arkadaşı” pulunu satın aldım ve bir sonraki mektubuma yapıştırdım.
Bu inanılmaz deneyimden ilham alarak,tasarladığım gibi Çin’de Andrew’in bir karakterin prototipi olduğu ilk uzun romanıma başladım. Halabana fikirler veriyor,olay örgüleri hakkında katkıda bulunuyor ve mantık hatalarımı düzeltiyor. Hayata olan tutkumu yeniden kazandım ve tekrardan hayata çocukken baktığım gibi bakmaya başladım.
