Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Her zaman birinin süper kahramanı olmak isteyen ama sonunda gerçekten bir kahramana ihtiyaç duyan bir kız
22 yaşına giriyorum ve kim olduğum ve ne istediğim konusunda net olan bir şey varsa, o da insanların hikayelerini dinlemeyi ve ihtiyaç duyduklarında onlara tavsiyeler vermeyi sevdiğimdir. İnsanlarla yüz yüze çok sık etkileşimde bulunmadığım için, bu da dahil olmak üzere farklı sosyal uygulamaları keşfetmeye başladım—Slowly. Bu uygulamayı Play Store’da gördüğümde, sanki aniden geçmişe, bir arkadaşımın olmasını ilk kez hayal ettiğim zamana geri dönmüş gibi hissettim—hiç görmediğim ama mektuplarla bağ kurabileceğim bir arkadaş.
Lisedeyken, öğretmenimizin bize bir mektup yazmamızı söylediğini hatırlıyorum çünkü o, yabancı bir ülkeye geri dönüyordu ve mektuplarımızı oradaki öğrencilerine verecekti. Bunu duyduğumda çok mutlu olmuştum çünkü bunun bir mektup arkadaşı—yabancı bir arkadaş—bulmak için şansım olacağını düşünmüştüm. Ama yanılmışım, çünkü bana geri dönen hiçbir mektup olmadı. Ta ki bir gün Slowly’i bulana kadar.
Aslında, bu hesap benim orijinal hesabım değil. Ramyel olmadan önce Blue idim. İlk hesabımda arkadaş olduğum insanlara, mektuplar değiş tokuş ettiğimiz o zamanlarda kalbimin ne kadar mutlu olduğunu size söyleme şansım olduğunu umuyorum. Kullanıcı adlarınızı artık hatırlayamadığımı itiraf ediyorum ama hala hatırladığım bir şey varsa, o da çoğunuzun Hindistan’dan olduğudur. Bu yüzden, bu uygulamanın tüm Hintli kullanıcılarına büyük bir teşekkürler! Bana gösterdiğiniz nezaketi ve güzel kalbinizi çok takdir ediyorum, teşekkür ederim.
Tekrar konuya dönersek, 29 Aralık’ta, hayatımın büyük bir parçası olacağını hiç beklemediğim bir adamla kazara tanıştığım zamandı. O zaman çok üzgündüm ve ona gönderdiğim mektupta, bir çocuk gibi şefkat isteyen biriydim. Mektubu gönderdikten birkaç saat sonra, mektubumun ne kadar çocukça olduğunu fark ettim. Bu kişinin mesajımı aldığında hakkımda ne düşüneceğini düşündüğümde utanmıştım. Beklenmedik bir şekilde, mektubumu benim düşündüğümden çok farklı bir şekilde değerlendirdi.
Şu ana kadar bu kişiyle iletişimimi sürdürüyorum. Hatta bağlantıda kalmak için farklı uygulamalara geçtik. Burada aylarca konuştuktan sonra Telegram’a geçtik. Orada nasıl konuştuğumuz komik. Tahmin edin ne yaptık? Slowly’i oraya taşıdık! Mesajlarımız burada olduğu gibi uzun, ve yanıtlarımız günler ya da bazen haftalar sürüyor! Daha sonra, birkaç ay sonra, ikimiz de Telegram’ı sık kullanmadığımız için Facebook’a geçmeye karar verdik. Burada iletişimimiz daha aktif ve sık hale geldi. Ve nihayet, mektupların arkasındaki kişiyle tanıştı. Beni gördü, ama onun görünüşü hala benim için bir sır olarak kalıyor.
Sevgili arkadaşım M, teşekkür ederim. Bunca vedadan sonra kaldığın için teşekkür ederim. Şu ana kadar, hayatımdaki çılgın ruh hallerimi ve dramalarımı idare edebilen tanıdığım tek kişisin. Ayrıca bana cesaretin kendi savaşlarını yalnız başına vermek olmadığını, bazen yardıma ihtiyacım olduğunu kabul etmek olduğunu fark ettirdiğin için teşekkür ederim.
Diğer insanların dediği gibi, “hikayeler başkalarıyla paylaşıldığında daha güzel hale gelir.” Bunu okuyan birine, zorluklar hikayemizin bir parçasıdır, öyleyse neden bunları başkalarıyla paylaşmıyorsunuz? Sadece onları aşmanıza yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda bugünkü durumunuzu gelecekte hatırlayacağınız güzel anılara dönüştürebilir.
Son olarak, Slowly’e çok teşekkür ederim. Bize EV dediğimiz bir yer verdiğiniz için teşekkür ederim 💙
