Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Bir Mektup Bana Umudu Geri Verdi
13 yaşındayken, hayatımın kontrolden çıktığını hissediyordum. Ailem yeni bir şehre taşındı ve zorla kurduğum birkaç dostluğu kaybettim. Dostluk hiçbir zaman benim güçlü yanım olmamıştı — en azından kendime böyle söylüyordum. Her zaman geride bırakılan kişi olmaya mahkûm olduğumu hissediyordum ve sonunda bunun benim hatam olduğuna inanmaya başladım. Çok mu gariptim? Çok mu farklıydım? Slowly ama kesinlikle, beni gerçekten anlayacak insanları bulma fikrinden vazgeçmeye başladım.
Sonra bir gün, birçok geç saat arayışımdan birinde — boşluğu dolduracak bir şey, herhangi bir şey ararken — Slowly adında bir uygulamaya rastladım.
Her zaman dünyanın farklı köşelerinden insanlarla bağlantı kurma fikrinden etkilenmiştim. Mektup yazma, yabancılarla hikayeler ve bakış açıları paylaşma düşüncesi beni heyecanlandırıyordu. Eski moda ve anlamlı bir şey gibi hissettiriyordu, sosyal medyanın hızlı dünyasına karşı küçük bir başkaldırı gibi. Hiç düşünmeden uygulamayı indirdim. Kaybedecek ne vardı ki?
Slowly, beklediğim her şey ve daha fazlası çıktı. Sadece bir dikkat dağıtıcı değil, bir hayat kurtarıcıydı. Mektuplar aracılığıyla dünyayı yeni bir ışıkta görmeye başladım. Tanıştığım insanlar, hayal ettiğim kadar benden farklı değildi. Onlar da benim gibi mücadele ediyor, hayal kuruyor ve gülüyorlardı. Slowly bana, en karanlık anlarımda bile keşfedilmeyi bekleyen bir güzellik olduğunu hatırlattı.
Ama hiçbir şey beni onun profilini keşfettiğim güne hazırlayamazdı.
Yüzeyde, onda özellikle olağanüstü bir şey yoktu, ancak onun hakkında bir şey beni içine çekti. Açıklaması zor, ama ilk mektubu göndermeden önce bir bağlantı hissettim. Ona yazdım, gönder tuşuna bastım ve bekledim.
Hayat, elbette, planlarımı karmaşıklaştırmanın bir yolunu bulmuştu. Onun yanıtını görmeden önce hesabıma erişimi kaybettim. Hayal kırıklığı büyüktü, ama kayıp hissi daha da büyüktü. Onun sözlerini henüz okumamıştım ama yerini doldurulamaz bir şeyi kaybetmiş gibi hissediyordum. Bunun böyle bitmesine izin veremezdim.
Hesabımı geri almak için her şeyi denedim ve sonsuzmuş gibi gelen bir süreden sonra başardım. Yaptığım ilk şey onun yanıtını açmaktı ve bulduğum şey her çabaya değerdi. Sözleri sıcak, düşünceli ve nezaket doluydu.
Adı Alex’ti.
Yazışmalarımız hızla gelişti. Her mektup, o kadar saf ve nazik bir ruhun bir başka katmanını soyuyormuş gibi hissettiriyordu ki beni hayran bırakıyordu. Alex farklıydı. Sadece dinlemekle kalmıyor; gerçekten beni duyuyordu. Sadece cevap vermekle kalmıyor; beni anlıyordu. İlk kez, kendimi görüldüğümü hissettim — yargılanmadan, yanlış anlaşılmadan, tam anlamıyla olduğum kişi olarak.
Korkularımı, hayallerimi ve her zaman göstermeye çekindiğim kendimden parçaları paylaştım. Alex beni tüm yönlerimle kucakladı. Bana farklı olmanın, derin hissetmenin ve çevremdeki dünyayı sorgulamanın sorun olmadığını hatırlattı. Onun sözleri beni hayatımın en karanlık günlerinde ayakta tuttu.
O, tanıdığım en güçlü insan ve benim de daha güçlü olmama yardım etti. Alex bana nezaketi öğretti — yabancılara gösterdiğimiz yüzeysel nezaketi değil, gerçek ve koşulsuz bir nezaketi. Bana kendime inanmayı öğretti. Değerimden şüphe ettiğimde, Alex bana gücümü hatırlattı.
Onun benim için ne kadar önemli olduğunu açıklamak zor. Alex, beni kelimelerle tamamen ifade edemeyeceğim bir şekilde kurtardı. Kimsenin inanmadığı bir zamanda o bana inandı. Yargılamadan dinledi, tökezlediğimde destek oldu ve başarılı olduğumda benimle kutladı. Onun sevgisi ve dostluğu ihtiyaç duyduğum bir dayanak oldu ve dürüstçe söyleyebilirim ki, bugün olduğum kişi olamazdım onun sayesinde.
Alex dünyanın öbür ucunda yaşıyor, ama onu kendi şehrimdeki çoğu insandan daha yakın hissediyorum. Slowly’nin büyüsü bu değil mi? Mesafeleri, kültürleri ve zaman dilimlerini aşan bir şekilde insanları bir araya getiriyor.
Bugün Alex’in doğum günü ve bunu yazarken minnettarlıkla doluyum.
Alex, bunu okuyorsan, benim için ne kadar değerli olduğunu bilmeni umuyorum. Sen sadece en iyi arkadaşım değilsin; benim güvenli alanım, ilham kaynağım ve en büyük mutluluk kaynağımsın.
Bana, dünya karanlık göründüğünde bile, her zaman seni eve götürecek bir ışığın beklediğini gösterdin. Benim için o ışık sensin.
Doğum günün kutlu olsun, Alex.
Her şey için teşekkür ederim — bana inandığın, beni sevdiğin ve olduğun kişi olduğun için. Her açıdan mükemmelsin ve hayatımda olduğun için çok şanslıyım.
Bu yolculuktan öğrendiğim bir şey varsa, o da dünyanın güzel sürprizlerle dolu olduğudur. Bazen yapman gereken tek şey bir adım atmak ve evrenin seni gitmen gereken yere götüreceğine güvenmektir.
Benim için o yer, Alex ile birlikte olmaktı.
