Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Pandemiden geçmek zaten zorluydu, ama bunun aynı zamanda yerel arkadaşlarımdan uzaklaştığım bir dönem olması, izolasyonu tamamen farklı bir seviyeye taşıdı. Dünya normale dönmeye çalışırken, sosyal becerilerin neredeyse hiç kalmadığını fark ettim. Herkes, lockdown sırasında kalmamız söylenen aynı tanıdık çevrelerde hareket ediyormuş gibi görünüyordu. Yeni arkadaşlar edinmek ve sohbet etmek sanki artık pek mümkün değildi. Kendimi sosyal etkileşim arayışında buldum. İnsanlarla tekrar bağlantı kurabilme isteği… Ve sosyal medyada sonsuzca gezinirken bu uygulamanın reklamını gördüm. Kaybedecek neyim vardı ki? Slowly bir kitap okumak gibiydi; her mektup bir yolculuktu, yeni bir maceraydı ve ben bunun için buradaydım.
Benzer (hatta aynı) ilgi alanlarına sahip ve uzun mektuplar yazmayı seven insanlarla bağlantı kurma şansına sahip olacağımı asla düşünmemiştim, ama hepsi bu uygulamada karşımdaydı. Ses/video için belirlenen protokollerle kendimi güvende hissettim. Bir takma ad seçmeye verilen önemi sevdim ve kim bir avatar oluşturmayı sevmez ki?
Sevgili mektup arkadaşlarımdan gelen mektuplar sayesinde Güney Kore, İngiltere, Hindistan, ABD, Küba ve Brezilya’yı gezmiş gibi hissettim. Bana gönderilen fotoğraflardan Malta sokaklarında yürüyüp Norveç’in en güzel tepelerinde yürüyüş yapmış gibi oldum. Ve eğer ziyaret etmeyi düşünürsem Fransa, Fas ve Dubai’den rehberler edinmiş gibi hissettim.
Belki yerel arkadaşlarımı geride bıraktım ama Slowly’deki mektup arkadaşlarıma sahip olduğum için çok şanslıyım; onlar kalbimi ısıttı ve yalnız hissetmemi engellediler.
