Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Küçüklüğümden beri dünyanın dört bir yanından arkadaşlıkların sürdürüldüğüne ve seninle aynı yazı sevgisine sahip, farklı kültürel geçmişlere sahip insanlarla tanışıldığına dair hikayeler duyduktan sonra, her zaman bir mektup arkadaşım olmasını hayal ettim. Hatırladığım kadarıyla dünyayla iletişim kurma şeklim hep yazmak oldu.
Notlar, mektuplar yazardım ve onları kendi parfümümle sıkarak hayal ederdim; bir gün hikayelerimi, fikirlerimi ve sanat eserlerimi anlatabileceğim gerçek bir kişiye gönderebileceğim günün hayalini kurardım. Herhangi bir şey! Mektuplara “Sevgili X” ile başlayıp “Saygılarımla” ya da “Sevgilerle, X” diye bitirdiğimiz bir dostluğu düşledim. Bu tutkuları benimle paylaşacak bir arkadaşımın olmasını istedim. Bu yüzden aradım ama çoktan vazgeçmiştim.
Tüm bunlar Slowly’yi bulduğumda değişti. Bir hafta boyunca indirme isteğiyle savaştım, belki başka bir çıkmaz sokağa gireceğimi ya da kimseyi bulamayacağımı düşündüm, YA DA sadece bir grup tuhaf insanla karşılaşacağımı.
Sonunda dayanamadım ve yaklaşık 3 ay önce indirdim. İlk birkaç mektup arkadaşım ağırlıklı olarak yakın ülkelerden insanlardı, ama neredeyse hepsi kayboldu. İnancımı kaybetmeye başladım, ama umudumu asla; bir şekilde, bunca yıldan sonra aradığım o arkadaşı bulabileceğimi düşündüm. Cevap alamadığım tüm mektuplardan sonra bile.
Eylül sonlarına doğru üç mektup gönderdim ve bir süre ara vermek zorunda kalmadan önce yazacağım son mektuplardan biri olarak düşündüm, çünkü arkadaş bulma heyecanı kalbimi coşturuyordu, sadece sonunda hayal kırıklığına uğramak için. (Şiir gibi!)
Hahaha! Ama yaklaşık 3 gün sonra bir mektup bana geri dönüyordu. Bu kıza yazmıştım; biyografisinde çok fazla bilgi yoktu ama ona bir mektup göndermem gerektiğine dair garip bir hisse kapılmıştım. İyi ki de göndermişim. Mektuplaşmaya başladık ve ilk başta çok kapalı görünse de ve çok aşırı görüşleri olmasa da, benim için bu, sürekli eleştiren ve yargılayan bir dünyada taze bir nefesti.
Mektupları, dünyada hep hafife aldığım birçok şeyi düşünmemi sağladı ve onunla birçok aynı ahlaki değeri paylaşıyorduk. Sadece bu değil, mektuplaşmamızın birkaç ay sonrasında, aslında birçok şeye karşı çok tutkulu olduğunu fark ettim. Düşüncelerimi, duygularımı ve fikirlerimi önemseyen son derece şefkatli, tutkulu ve dikkatli bir arkadaştı. Mektuplarımızdaki kelime sayısı sürekli artıyor ve o arkadaşı bulduğumu hissediyorum. Günlük hayatımdan bahsedebileceğim, fikirlerimi korkusuzca paylaşabileceğim ve en önemlisi mektuplara “Sevgili” ve “Saygılarımla” diyerek imza atabileceğim birisi.
Bu mümkün kıldığı için Slowly geliştirici ekibine teşekkür ederim; aradığım arkadaşı bulmama yardımcı oldukları için onlara gerçekten minnettarım. Mektuplar göndermeyi bırakmak veya kişisel bir görüş yüzünden onu terk etmek gibi bir planım yok. (Mektupları göndermek biraz daha uzun sürebilir çünkü 9.000 kelimeyi geçtik!!!!)
Sadece… eğer orada, çevresindekilerden temel olarak farklı hisseden, gerçek derin bir bağ isteyen, nezaket adı altında yüzeysel akıl oyunlarından hoşlanmayan biri varsa, Slowly’yi deneyin.
Saygılarımla,
Z
