odamdan çıkmak zorunda kalmadan harika yerleri ziyaret edebiliyor ve insanlarla konuşabiliyorum.

Anlık mesaj trafiğinde mahsurken, Slowly bana insanlarla iletişim kurmanın başka bir boyutunu açıkça gösterdi.

Basit bir ifadeyle, tüm dünyayı okuyabileceğim bir kütüphane gibi.

Ve bu mektubu bitirmek için, tüm Slowly ekibinin sağlığı için yürekten bir kadeh kaldırmayı öneriyorum!!!!

We grew up in a digital world so to speak. But I always feel like I was born in the wrong era!

Instead of just writing as a story, we made it look like an interview in a reality show. Hope you like it!

Bu, başkalarına ulaşmak için hevesimi kaybettirdi. Ta ki hiç beklemediğim bir anda İran’dan birinden bir mektup gelene kadar.

Last chapter: A transnational friendship

My Asian friends gave me a vision of their country that I certainly wouldn't have given a “google”… My friends from Egypt made me...

I've never had an easy time making friends, feeling much more comfortable talking through the computer screen or cell phone.

Using technology for such a beautiful thing is something fantastic.

Ülkemde gerçek edebiyattan anlayan insan pek yok maalesef ama bir İngilizle Sheakespeare, Fransızla Volteire, Mauppassant...