Derinlerde, herkesin kendi kültürlerinin sınırlarının ötesinde neler olduğunu keşfetmek istediğini düşünüyorum—büyük, geniş dünya.

Nothing is off the limits with Slowly. There is a plethora of topics I can discuss here without people judging me.

I will only tell people who are reading this story to never stop sending letters, you never know who is missing you.

Bir ülke hakkında daha fazla şey öğrenmek istediğimde, orada yaşayan insanlara mektup yolluyor ve düşündüğüm her şeyi soruyorum.

odamdan çıkmak zorunda kalmadan harika yerleri ziyaret edebiliyor ve insanlarla konuşabiliyorum.

Anlık mesaj trafiğinde mahsurken, Slowly bana insanlarla iletişim kurmanın başka bir boyutunu açıkça gösterdi.

Basit bir ifadeyle, tüm dünyayı okuyabileceğim bir kütüphane gibi.

Ve bu mektubu bitirmek için, tüm Slowly ekibinin sağlığı için yürekten bir kadeh kaldırmayı öneriyorum!!!!

We grew up in a digital world so to speak. But I always feel like I was born in the wrong era!

Instead of just writing as a story, we made it look like an interview in a reality show. Hope you like it!

Bu, başkalarına ulaşmak için hevesimi kaybettirdi. Ta ki hiç beklemediğim bir anda İran’dan birinden bir mektup gelene kadar.

Last chapter: A transnational friendship