Hiç tanımadığınız birine sayısız mektup göndermek ve süreç içinde yavaş yavaş aşık olmak, oldukça gerçek dışı ama son derece romantik bir şey...

Sık sık korkularımız ve hayattaki endişelerimiz hakkında hikayeler değiş tokuş ediyoruz. Ona herhangi bir şeyi söylemekte asla tereddüt etmedim.

Özlem duyan eski bir arkadaş gibi hissediyorum ve nihayet uzun bir ayrılıktan sonra yeniden buluşmuş gibiyiz.

Why do people nowadays keep sending letters?

Bu hikaye, o gece uyuyamadığım için ne yapacağımı bilmediğim bir zamanda başladı...

Nick ile "konuşmayı" seviyordum çünkü kendimi baskı altında hissetmeden istediğim her şeyi yazabiliyordum.

We grew up in a digital world so to speak. But I always feel like I was born in the wrong era!

Ve o zamandan beri hiç iletişime geçmedik çünkü bana yanlış bir umut vermek istemiyordu.

Bir hafta Slowly'de mektuplaştıktan sonra, bana buluşmayı önerdi...

My letters are about 2000-6000 words, so you could say that I take letters seriously and that I’m quite intense...

She is 7 years-old younger than me, we started to connect through Slowly sharing our habits & thoughts ‘in almost 100%’ in common.

It may be hard to find someone who wants to share and talk about stuff, but once you find them you know that they could be your lifetime friend...