Ci spiace, ma questo articolo è disponibile soltanto in Turkish. Per ragioni di convenienza del visitatore, il contenuto è mostrato sotto nella lingua alternativa. Puoi cliccare sul link per cambiare la lingua attiva.
Merhaba Sevgili Okur,
Bu zamana kadar ki, Slowly sayesinde yazıp gönderdiğim her mektup, bana güzel heyecanlar yaşattı. Fakat en heyecan vericisi bu olacak sanırım. Eee, nedeni bariz ortada, güzel bir mektup olursa, bu sefer bir kişi değil sayısız insan şahit olacak. Hadi o zaman daha fazla vakit çalmadan, seni etkileyebilecek hikayemden bahsedeyim.
İnsanlar genelde morali bozuk olduğunda ne yaparlar? Ben genelde içime kapanır ve canımı sıkan o olay ile ilgili her senaryoyu kafamda kurarak yaşarım. Evet, kabul ediyorum, olayları daha kötü bir hale getirmekten başka bir işe yaramıyor bu yaptığım. Fakat, izlediğim bu yolu yararlı hale getiren bir mektubum oldu. Nasıl mı oldu? Gerçek hayattaki arkadaş çevremce suçlandığım bir olaya tanık olmuştum ve bu olay beni duygusal olarak çok incitti. Başıma gelen o tatsız olayın yaşandığı akşam, Slowly’den bir mektup bildirimi geldi. Tam da aklımda o bahsettiğim kötü senaryoları kuruyorken, kendimi birden o gelen mektuba cevap verirken buldum. Hiç huyum değildir aslında ama başıma gelen olay ile ilgili içimdeki nefreti, öfkeyi, üzüntüyü; daha ilk mektuptan içimi dökmüştüm. Ertesi sabah uyandığımda, mektubuma cevap geldiğini gördüm. Büyük bir merakla açıp okurken, kahkahalar attığımı fark ettim. Mektupta, gerçek arkadaşlığın nasıl olduğundan ve hakkettiğim değerden söz ediliyordu. Sanırım bir kaç saat kadar, mektupta ki yazanlar ile ilgili hayaller kurmaya başladım. Mektubun orta satırlarında gözüme ilişen, Franz Kafka’ya ait bir söz :
“Dışarıya kapanmak esasen içeriye açılmaktır. Huzur mu istiyorsun? Az eşya, az insan.”
Okuduğum bu sözden sonra, bir çılgınlık yapıp, hayatımdaki bütün arkadaşlarımdan kurtuldum ve o andan itibaren sahip olduğum tek arkadaş, sadece bana bu mektubu yazan mektup arkadaşımdı. Yaptığım şeyden gayet memnundum. Tıpkı o sözdeki gibi huzura kavuştuğumu hissedebiliyordum gerçekten. Olanlardan kısa bir süre sonra, başıma talihsiz bir olay daha geldi. Telefonumun kırılması. Çok üzülmüştüm ama beni üzen şey telefonumun kırılmasından daha çok, hayatımda büyük değişikliğe sebep olmuş o mektubu kaybetme korkusuydu. Yeni bir telefon aldığım da ilk işim Slowly’i tekrar indirmek oldu. Fakat eski hesabımın ne mail adresine, ne de şifresine dair aklımda kalan hiç birşey yoktu. Sanırım 2 hafta kadar, açtığım yeni hesapla o mektup arkadaşımı bulmaya çalıştım. En sonunda bulduğum da, mektup arkadaşıma, benim için ne kadar kıymetli olduğundan defalarca bahsettim. Ama gönderdiği mektubun, ondan bile daha değerli olduğundan bahsetmem onu çok neşelendirdi. Aklımda bir köşede, o mektubu bir gün çerçeveletip, evimin duvarına asmak var. Bu arada, yakın zamanda o mektup arkadaşım ile buluşma planları yapıyoruz. Eminim, gerçek hayatta da arkadaş olduğumuz da daha yakın bir arkadaşlık kuracağız.
Hayatımda, beni büyük bir değişikliğe götüren o mektuba, Slowly sayesinde ulaştım. Biliyorum, bunun için teşekkür etmem gereken bir sürü insan var. Öncelikle böyle güzel bir fikiri gerçekleştirdikleri için Slowly ekibine, daha sonra bu uygulamayı kirletmeyip layıkıyla kullanan değerli Slowly kullanıcılarına sonsuz teşekkür ederim. Hikayemi buraya kadar okuduğunuz içinde ayrıca sevinçli olacağımı bilmenizi isterim. Kendinize iyi bakın ve Sağlıcakla kalın
-Kupa Valesi
