Oorspronkelijk geschreven in het Engels, vertaald door OpenAI.
Ik heb Slowly gedownload in maart vorig jaar, slechts enkele dagen nadat het Verenigd Koninkrijk in nationale lockdown ging. Het was een vreemde tijd, een tijd die werd overschaduwd door angst en chaos, maar temidden van alles vond ik deze app. Ik ben zo dankbaar dat ik dat deed.
Op de eerste dag dat ik Slowly had, stuurde ik brieven naar een paar mensen van mijn leeftijd, en ik herinner me dat ik de hele dag op de antwoorden wachtte. Ik vond het op de een of andere manier leuk dat de brieven tijd nodig hadden om aan te komen – de verwachting om een bericht van een complete vreemde te ontvangen is zo spannend. Het bleek dat de paar mensen met wie ik contact had, vergelijkbare interesses hadden en we berichtten elke dag, waarbij onze brieven geleidelijk langer en langer werden.
In een tijd waarin ik me volledig geïsoleerd had kunnen voelen, voelde ik me eigenlijk meer verbonden dan ooit tevoren. De pandemie was uniek omdat, voor het eerst, iedereen in de wereld iets gemeen had. Ik realiseerde me dat de mensen met wie ik sprak, allemaal in dezelfde positie als ik waren – we volgden online lessen, hielden sociale afstand en maakten ons zorgen over de veiligheid van onze families en vrienden. Ook al waren onze culturele achtergronden en levensstijlen compleet verschillend, we waren diep met elkaar verbonden. Slowly heeft me geleerd dat we allemaal veel meer gemeen hebben dan we denken.
Uiteindelijk, na zes maanden, ging ik in september weer naar school. Op dat moment moest ik minder brieven schrijven omdat ik het te druk had, maar de invloed die Slowly op mijn leven had, stopte daar niet. Toen ik weer met mensen begon te interageren, merkte ik dat ik betere gesprekken kon voeren en op een dieper niveau met mensen kon verbinden. Ik ging van me eenzaam voelen op school naar het ontmoeten van enkele van mijn (nu) beste vrienden. Slowly heeft me geleerd dat het oké is om je open te stellen en eerlijk te zijn, en dat mensen je daarvoor zullen liefhebben en accepteren.
🙂
