Oryginalnie napisane w języku angielskim, przetłumaczone przez OpenAI.
Oprogramowanie do komunikacji natychmiastowej i media społecznościowe przejęły nasze linie czasu, kradnąc naszą uwagę poprzez nasycony bombardowanie informacjami – pozornie szybka i terminowa komunikacja niesie ze sobą nieskończoną pustkę. A ja postanowiłem usiąść i napisać poważny list z czystej potrzeby osiągnięcia prawdziwej wymiany myśli. Myślenie, ludzkie myślenie, to nie tylko ruch mózgu, ale także fizyczne doświadczenie; nasze palce stukają w klawiaturę i czasem w połowie listu wiemy, co tak naprawdę chcemy powiedzieć.
Slowly dało mi nieskończoną radość z oczekiwania na nową pocztę. List mógł pochodzić z drugiego końca świata i trzeba było czekać na niego pełne 30+ godzin, albo mógł być wysłany z tego samego miasta, co ja, i dotarł w ciągu zaledwie godziny. Sprawia to, że doceniamy naszych przyjaciół korespondencyjnych i każdy list – czasem przez miesiące nie słyszymy od nich, by pewnego dnia otworzyć go i znaleźć długi list od starego przyjaciela; klasyczna radość, która może fermentować w poruszające uczucie podczas oczekiwania.
Dyskutowałem o byłym Związku Radzieckim i Cerkwi prawosławnej z nauczycielami z Rosji, o postkolonializmie i architekturze nowoczesnej ze studentami i artystami z Afryki, o wspólnej historii, różnicach i konsensusie z przyjaciółmi z Chin kontynentalnych, Hongkongu i Tajwanu – zostałem obdarowany przyjaźnią z całego świata. Samotne i głębokie jak literatura latynoamerykańska, podnoszące na duchu jak science fiction; refleksje różnych ludzi sprawiły, że naprawdę zrozumiałem, czym jest internacjonalizm i czym jest duch ludzki.
Pisanie listów to wspaniały sposób na zainwestowanie własnego czasu, traktowanie czasu innych poważnie i ostatecznie na miłość do ludzkości.
