4 ay önce, Slowly’i tekrar kullanmaya başladığım zamanlarda kendin keşfet kısmından mektuplaşacak birini arıyordum. Onun profilini gördüm ve incelemeye başladım. Mektubun ulaşma süresinin kısa olduğunu fark edince anlaşabileceğimizi umarak ilk mektubu yolladım.
Sonrasında sürekli mektuplaşmaya başladık, başkalarına kolay kolay anlatmadığım şeyleri ona anlatıyordum ve ilk defa anlattığım için pişman olmuyordum. Aslında anlatırken kendimi de tekrar tanıyor gibiydim. Birlikte bir hikaye bile oluşturduk.Bir şekilde bana iyi geldiğini hissediyordum. Mektup yolladığını görünce 34 dakika boyunca mektubun bana ulaşmasını bekliyordum. Fakat bir süre sonra mektuplarımızı azalttık çünkü sınav senemdi ve çalışmayı aksatmamam gerektiğini söylüyordu. Yine de konuşuyorduk; bana çok destek oluyordu…
Sınav geçtikten sonra buluşmaya karar verdik. Yaşadığım şehre gelecekti. Mektuplaştığım biriyle buluşmak garip geliyordu, ona da öyle…
Bugün buluştuk, bu yıl içerisinde geçirdiğim sayılı güzel günlerden birini yaşadım.
Ayrılırken bir daha ne zaman görüşeceğimiz belli olmadığı için garip hissetsem de umarım en yakın zamanda tekrar görüşebiliriz… En azından bunun gerçekleşmesi için uğraşacağım.
Koca dinozor, eğer bu metni okuduysan geldiğin ve geçirdiğimiz güzel saatler için çok teşekkür ederim. Aslında buraya ne yazarsam yazayım kendimi ve hissettiklerimi tam anlamıyla ifade edemeyeceğimi biliyorum, bugün olduğu gibi.
Çok da geç olmadan tekrar görüşmek üzere…
Son olarak Slowly; siz olmasanız hayatımda böyle biri olmazdı ve sanırsam bu da birçok şeyi kaçırmama sebep olurdu, çok teşekkürler!
– küçük dino
(özel iksirin kokusu hala üzerimde)
