O zamandan beri pek çok harika zihinle tanışma şansım oldu. Bazıları, bazı şeyleri görme şeklimi değiştirdi...

Umarım yollarımız bir gün, yakın bir zamanda kesişir.

Dünyadan kaçmak istedim. Yeni insanlarla tanışmayı, diğer kültürler hakkında bilgi sahibi olmayı. Kendim gibi bir sürü kayıp kara koyun bulmayı...

Kendi ruhunun varlığını ve bir virüsün yayılmasını anlayamayan çok rahatsız, kafası karışmış ve kırılmış bir ruhtan...

Farklılıklarımız da bu mektupları değiştirmenin heyecan verici bir macera olmasını sağlıyor.

Onlara yazmayı bıraktım, ve beklediğim gibi, bana ulaşmadılar. Üzgün, özgür ve yalnız hissettim.

İngilizcemi de çok geliştirdim ve şimdi Japonca öğrenmek için kullanıyorum!

Why do people nowadays keep sending letters?

Eski Sovyetler Birliği ve Ortodoks Kilisesi'ni Rusya'dan öğretmenlerle, post-kolonyalizmi ve yeni çağ mimarisini Afrika'dan öğrenciler...

Uykusuz bir gece, aklıma bir fikir geldi: Slowly’deki yaşça büyük olanlara neden sormayayım?...

Seyahat etmek her zaman istediğim bir şeydi ve Slowly benim için bir seyahat aracına dönüştü.

Bu benim hikayem, kendimi anlayışımın ve kabullenişimin hikayesi.