en büyük şarkıcı olan José Larralde'nin bir şarkısını hatırlıyorum. Bu şarkıda diyor ki; "Tek bir yerden, dünyanın her yerinde bulundum..."

Ve o zamandan beri hiç iletişime geçmedik çünkü bana yanlış bir umut vermek istemiyordu.

O, şehrime geldi ve tanıştık, hayatımın en güzel haftalarından birini geçirdik. O, en iyi arkadaşlarımdan biri haline geldi.

Bu uygulamanın fikrini seviyorum ve yaratılması gerçekten övgüye değer.

O kadar mutluydum ki evin içinde "JAPONDAN MEKTUP ALDIM" diye dolaşıyordum.

Our letters are long, drawn out paragraphs, about everything...

I remember back in 80's I used to write real mail made out of paper & pen with stamps and such.

Harika bir insanla tanıştım. Mektuplarını okurken kendimi İspanya'da kendimi gibi hissediyorum.

Till now we haven't exchanged numbers or want to connect on some other apps. Honestly we are happy writing letters to each other and not planning to change that.

Artık Güney Kore'ye bilet alıp Seul'e giderek harika ruh eşimle tanışma hayalim var!

Bu güzel arkadaşlığı şekillendiren her mektup birer şarkı, hikaye, ilginç sorular ve ilginç kullanıcı adlarıydı.

With no pretense, I suddenly found special people who cheer up my heart and make smile and laugh many times.