Everytime she used to say that she couldn't imagine waking up one day and not seeing that a letter was arriving from me, she'd feel upset about it...

Bir yıl önce birinin bana ruh eşimin Slowly’de tanışacağım bir İtalyan erkek olacağını, mektuplar alışverişi yapacağımızı, ardından buluşup aşık olacağımızı söyleseydi, asla inanmazdım...

Arkadaşlığımız "Sıcak Saygılar "dan "Tonlarca Sevgi "ye doğru yol aldı ...

I think one day both of us will be Hemingway and sit on the same bus without recognising each other.

Bir yıl önce çok üzgün hissettim ve derin bir melankoli dönemindeydim. Hayatımda bir melek almak için her gün dua ettim, ancak meleğim fiziksel olarak karşıma çıkmadı, bir mektup aracılığıyla geldi....

Küçükken bana otizm teşhisi konuldu ve bu insanlarla iletişim kurup arkadaş olmamı zorlaştırdığı için annemi çok üzdü.

The platform has helped me see how similar we all are, regardless of our differences in beliefs, cultures or values...

For an eternity, I've been looking for a way to make pen pals...

Slowly is like a gift, it makes you see things 'Slowly' as the app itself is named, and it makes you appreciate every letter, every word...

At last, I found her. I waved at her through the window, our first meeting. We just stared each other for sometime and then I left...

I met the love of my life using Slowly...

She actually listened to what I had to say and think in times when real world colleagues and friends didn’t find the the time or care too...