Başlangıçta İngilizce olarak yazılmıştır, OpenAI tarafından çevrilmiştir.
Slowly’e Ağustos 2019’da, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki son sınıfımdan önceki yaz katıldım. Ona tanıtıldığım anı hala hatırlıyorum – on yaşından beri tanıdığım bir arkadaşım ile birlikte Singapur’daki evimdeki alışveriş merkezinde. Onun “dünyanın dört bir yanından insanlarla tanışabileceğiniz bir uygulama” olarak tanımladığı bu şey, başlangıçta pek güvenilir gelmedi, bu yüzden mektup yazmayı sevdiğim halde şüpheciydim. Ancak, uygulamanın harika özelliklerinden daha fazla bahsetti ve onun uzun zamandır güvenilir bir arkadaşım olmasının verdiği güvenle beni uygulamaya ikna etti.
Uygulamayı indirdim, bir avatar oluşturup mektup yazmaya başladım. Slowly’de mesajlaştığım her kişinin biyografisini okudum. ACM96’nın biyografisini okuduğumda (asıl adı AJ) “Oh, Kaliforniya’dan biri!” dedim. Amerika Birleşik Devletleri o kadar büyük ki, birinin hangi eyaletten olduğunu belirtmesi hoştu, ayrıca biyografi onu oldukça ulaşılabilir ve dostça gösteriyordu. Ayrıca, Kaliforniya’dan tanıdığım herkes okula gitmek üzerinden tanıdığım için başka bir platformda daha fazla Kaliforniyalıyı tanımanın ilginç olacağını düşündüm.
Konuşmamız başladı ve devam etti! Los Angeles bölgesinden (okuluma gittiğim yer) olduğunu öğrendim ve birçok konuda konuştuk. Yaklaşık 40 mektupta (Slowly dışında metinler hariç) ne konuştuğumuz buraya sığmaz, ama konuşmamızın öne çıkanları arasında Kaliforniya sürüş sınavımda üç kez başarısız olmam, Singapur’daki kötü modayı tartışmam, AJ’nin Target’ta çalışması ve sonra Deniz Kuvvetleri bootcamp’ine gitmesi ve okul gibi diğer çeşitli konular yer aldı.
Yaz tatilinden döndüğümde (ama okul başlamadan önce) mektup teslim süresinin 3 günden 40 dakikaya dramatiik bir şekilde düştüğünü gördük. Ayrıca LA County’deki bir alışveriş merkezinde buluştuk! Heyecanlıydım ama biraz gergindim… Daha önce sadece çevrimiçi tanıdığım biriyle hiç buluşmamıştım. Ortaokuldan internet güvenliği sunumlarını hatırlayıp “Aman Tanrım, eğer gergin olursa… bu kötü olur…” diye düşünüyordum ama
Tahmin edebileceğiniz gibi
Olmadı!! 🙂 Gerçek hayatta uygulamadaki kadar rahat konuştuk, alışveriş merkezinde dolaştık ve Dippin’ Dots’ta dondurma yerken Dippin’ Dots adamına, telefonlarımızla Slowly avatarlarımızı tutarken bizim fotoğrafımızı çekmesini istedim. Sonrasında da konuşmaya devam ettik (okul tekrar başladığı için daha yavaş olsa da) ve o, Deniz Kuvvetleri bootcamp’ine gitmeden önce Şubat’ta video araması yaptık!
Bugün (altı aydan fazla bir süre sonra) hala konuşuyoruz ve evden arkadaşım ile Slowly’nin yaratıcısına böyle muhteşem bir deneyimi hayatıma kattıkları için büyük minnettarlık duyuyorum! Her zaman, modern teknolojinin anlık bağlantıyı ve iletişimi tercih etmesi nedeniyle kalem arkadaşlarının (ya da belki de başlangıçta mektup yazarak tanıştığım arkadaşların) geçmişte kalmış bir şey olduğunu düşünmüştüm. Ancak, Slowly’nin anlamlı arkadaşlıkların kademeli olarak gelişmesini sağlamak için modern teknolojinin en iyi yanlarını kullandığını düşünüyorum. Slowly kullananlara (bunu okuyanların büyük çoğunluğunun) verebileceğim tek bir tavsiye varsa, o da hevesli olmak ve kendinizi rahat hissettiğiniz kadar konuşkan olmaktır! Ne kadar çok yazarsanız, başkaları o kadar çok cevap verebilir, hepiniz birbiriniz hakkında daha fazla şey öğrenebilirsiniz ve bu etkileşimler harika arkadaşlıklara yol açabilir! Herkese büyük kucaklamalar gönderiyorum ve umarım hepinizin gülümsemenize neden olan mektuplar alırsınız 🙂
