Originally written in English. Translated by Melis SIVACI.
Slowly’yi ilk buluşum tesadüfen olmuştu. Bir cumartesi günü saat 10.00’du. Slowly’ye denk geldiğimde pijamalarımlaydım ve Play Store’da tonlarca yeni uygulamada geziniyordum. Merakım uyanmıştı, Slowly neydi ve ekranımda eden gözüküyordu? Demek istediğim, evet mektupları severim, arkadaşları severim ama mektupları beklemekle ya da 1000 kelimelik mektuplarla başkalarına ulaşmakla pek ilgili değildim.
Sonra, Slowly’ye başladım ve tüm fikirlerim toz oldu.
Yani öncelikle demek istediğim, mektupları beklemekle ilgili bağımlılık yapan bir şey var. Beni doğru duydunuz. Slowly’de ilk defa yazarken oturup şöyle düşündüm: “Pshaw, evet, bu konuya girmeme imkân yok. Mümkün değil.” Daha sonra ilk mektubumu gönderdim ve beklemeye başladım. Ve bekledim ve bekledim.
Ve ilk cevap geldi, neredeyse sandalyemden düşecektim.
Derin bir şey beklemiyordum –sadece mektup yazmak için olan sıradan arkadaşlıklar- ama bu uygulamada ilerledikçe, insanlara daha çok bağlandım. Kişinin anonim olmasında ve düşüncelerini daha derin bir şekilde ifade etmesinde beni onlara çok yakınlaştıran bir şey var. Bence onları tanımadığımız için arkadaşlarımız arasında söyleyemeyeceğiz düşünceleri ifade etme ihtimalimiz daha yüksek ve bu uygulama beni daha minnettar biri yapıyor çünkü insanlar kendilerine karşı dürüst olabiliyorlar.
Herkes cesur ve güçlü olarak doğmaz. Bazen sessiz ve münzevi olarak doğarız, bazen de biraz yalnızız. Yalan söylemeyeceğim, zaman zaman arkadaşlarımın eşlik etmelerinden hoşlanmama rağmen, ben de biraz münzeviyim. Bazen kendimi yalnız bulduğum ve dünyadan kopmuş bulduğum da olur , öyle ki sadece cevabımı bekleyecek –tüm heyecanlarımı ve hatalarımı memnuniyetle kabul edecek ve onları başka şeylere dönüştürmeyecek- mektup arkadaşlarım olduğunda bunu gerçekten takdir ederim. Ve onlar için en azından kelimelerde biraz yüksek sesli biri olmak için yalnızlıklarından sıyrılmaları, gerçekten de takdire şayan bir şey oluyor! Birilerine ulaştınız! Onlarla arkadaş oldunuz! Yapabileceğiniz en iyi şey.
Saat 10.00’daki tesadüf için gerçekten minnettarım. Eğer Play Store’da öylece gezinmeseydim, bu uygulamayı asla bulamazdım. Bunun haricinde, asla birçok farklı ülkedeki birçok kişiye yazamaz ve doğal olarak herkes gibi bunu şaşırtıcı bulamazdım. Malezyalı, Tayvanlı ya da İtalyan olalım, gerçek şudur: Hepimiz konuşacak birilerini bulmak istiyoruz. Bununla birlikte, kendimizin en gerçek versiyonları olmayı istiyoruz. Bence doğal olarak, birilerinin sana ulaşıp “Hey, seni tanımak isterim.” diye düşünmesinden daha güzel bir şey yok.
Gerçekten de fazla özel bir şeyler yazmıyorum. Sanırım düşüncelerim oldukça sıradan ve herkes bunu kendi ifadelerinde söylemiş. Ben de sadece böyle düşünen ve düşünmeye devam etmek isteyen binlerce kişiden biriyim, dürüst olmak gerekirse bu uygulama gerçekten çok güzel. Bu uygulamayı ve içindeki insanları seviyorum. Tüm mektup arkadaşlarıma, siz harikasınız!
Şimdi işime geri döneceğim, mektup arkadaşlarımın yanıtlarını bekliyorum çünkü son günlerde hayatım bu şekilde ilerliyor. Çok fazla kitap ve mektup hazırlayan bir kişiyim çünkü buraya bağımlıyım ve (iyi de olsa) bir sorunum var. Bekleyin sizi harika soslu insanlar! Her zaman güzel şeylerin beklemeye değer olduğunu söylerler.
