Sorry, this entry is only available in Turkish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
her zaman düşündüğüm bazı şeyler vardı. neden insanlarla iletişim kurmak zor, neden herkes gibi rahat olamıyorum, neden hep insanlar arasındaki o sessiz kişi olmak zorundayım? ama hiçbir zaman bir cevap bulamadım. üstüne ailemle ilgili çok fazla sorun yaşamaya başladım. bazı sevdiklerimi kaybettim ve yok olmak istedim. kendimle ve çevremle büyük bir savaş veriyordum. bu günden güne beni bitiriyordu.
bir erkeğe aşıktım, bazı insanlar bunu hoş karşılamıyordu. ailem de buna dahildi. duygularımı sorgulamaya başladım. acaba ben gerçekten yanlış mı yapıyordum? sadece bir erkeğe aşık olduğum için benden nefret mi edeceklerdi?
çok fazla baskıya maruz kaldım. kendimden nefret eder bir hale gelmiştim. konuşacak belki de kimsem yoktu. kalbimi ve duygularımı açabilecek olduğum tek bir kişi bile yoktu.
bir gün bu uygulamaya denk geldim. açıkçası bir süre sonra devam edebilecek olduğumu sanmıyordum çünkü burada bile ilk başlarda insanlar ile konuşabilmek benim için çok zor olmuştu.
cevap verecekler mi, acaba benimle ilgili yanlış buldukları bir şey olur mu, acaba doğru bir dil kullanabildim mi, insanlar beni nasıl anlar gibi soruları kafamın içinde tekrar edip edip duruyordum. zaman geçtikçe bu endişemin yersiz olduğunu fark etmeye başladım.
çünkü bu uygulamada buluşan çoğu insanın ortak bir noktası vardı ki, her birimiz toplumun belirli noktalarında görmezden gelinen veya yalnız hisseden insanlardık. bazılarımız için tek bir kelime konuşabilmek bile oldukça zor ve meşakkatli bir şeydi. ama birbirimizle kurduğumuz bağlar, derinlerimizde bir yerde oluşmuş ve bütün vücudumuzu her bir hücremize kadar ele geçirmiş olan yalnızlık hissiyatımızın önüne geçiyordu. konuştuğum her insan ile bunu hissettim. her biri ile bir bütün olduğumu farkettim.
ama yine de benim için aralarından ayrılan iki kişi oldu. Slowly’e, onlara ve konuşmuş olduğum her bir insana sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
sizler olmasaydınız kendimle ve insanlarla olan savaşımı kaybetmiş olacaktım.
ve Ege… seni asla unutmayacağım 🌠
