De deugden van zelfacceptatie zijn niet langer beperkt tot geloven in mezelf, maar omvatten ook het besef dat elke bedreigende onzekerheid tussen mijn bipolaire fasen het waard was om te delen.

Dank je dat je me liet inzien dat moed niet betekent dat je je gevechten alleen voert, maar dat je toegeeft dat ik soms ook hulp nodig heb.

We begonnen ongeveer 5, misschien nu 6 jaar geleden met praten, en slechts 2 weken geleden vloog ik over om hem voor het eerst echt te ontmoeten.

Alex omarmde elk deel van mij met open armen. Haar woorden droegen me door enkele van de donkerste dagen van mijn leven.

Over the years, we have laughed together, celebrated each other's victories and birthdays, cried together, supported each other, given each other advice, and hyped each other up to move on during hard times.

Ik heb vreugde gevonden in het vieren en bewaren van de essentie van mijn culturele wortels door middel van oprechte uitwisselingen.

On that day, neither of us knew that we would become such great friends.

Drie dagen na de tweede verjaardag van onze eerste brief gebeurde er iets ongelooflijks: we ontmoetten elkaar in persoon.

Met de tijd werden de brieven langer, bedachtzamer, terwijl we gedeelde passies ontdekten zoals poëzie, reizen en het vinden van betekenis in de kleine nuances van het leven.

Wij zijn als sterren, en elke ster is anders dan de andere.

I thought that I wouldn't be able to make friends with her, because there was an age difference...

My intuition told me it was him—my destined emotional confidant.