Nu heb ik mensen met wie ik altijd kan praten — als ik me verveel, me zorgen maak of gewoon behoefte heb aan een paar helende woorden.

Via de Slowly-app ontmoette ik ongelooflijke mensen uit India die ware gidsen op mijn reis werden.

Oorspronkelijk geschreven in het Engels, vertaald door OpenAI. In dit tijdperk van instantcommunicatie voelt de wereld kleiner aan dan ooit...

Ik weet zeker dat ik met de tijd, en naarmate ik me meer op mijn gemak voel met het proces, klaar zal zijn om mijn kring uit te breiden.

Gebeurde er iets onverwachts: ik begon contact te leggen met mensen uit delen van de wereld waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze zou kunnen bereiken. Het is zo opwindend geweest om nieuwe vriendschappen te zien ontstaan.

Wanneer ik haar schrijf, voelt het alsof ik praat met iemand die ik mijn hele leven al ken.

Ze was de eerste persoon die me niet alleen verdroeg, maar oprecht naar me wilde luisteren.

We beschouwen onszelf als hetzelfde. Ze zegt, we zijn een aardappel die doormidden is gesneden.

Ik had nooit verwacht iemand te ontmoeten via deze app, laat staan mijn zielsverwant te vinden.

EINDELIJK iemand die mijn liefde voor belachelijk lange brieven kon begrijpen—van die brieven die bijna als een korte roman door zouden kunnen gaan.

De deugden van zelfacceptatie zijn niet langer beperkt tot geloven in mezelf, maar omvatten ook het besef dat elke bedreigende onzekerheid tussen mijn bipolaire fasen het waard was om te delen.

We begonnen ongeveer 5, misschien nu 6 jaar geleden met praten, en slechts 2 weken geleden vloog ik over om hem voor het eerst echt te ontmoeten.