Ik heb vreugde gevonden in het vieren en bewaren van de essentie van mijn culturele wortels door middel van oprechte uitwisselingen.

Drie dagen na de tweede verjaardag van onze eerste brief gebeurde er iets ongelooflijks: we ontmoetten elkaar in persoon.

Met de tijd werden de brieven langer, bedachtzamer, terwijl we gedeelde passies ontdekten zoals poëzie, reizen en het vinden van betekenis in de kleine nuances van het leven.

Wij zijn als sterren, en elke ster is anders dan de andere.

Ella en Jessica leerden elkaar kennen via Slowly toen ze 15 waren. Na drie jaar brieven uitwisselen, reisden ze op hun 18e 3.700 mijl om elkaar persoonlijk te ontmoeten—en nu plannen ze hun volgende ontmoeting in 2026.

Ik heb een mooie herinnering aan vriendschap – dat was toen ik mijn penvriend ontmoette na 3 jaar brieven schrijven aan elkaar.

Het horen over zoveel verschillende ervaringen en levensinzichten van mensen, waar ze naartoe hebben gereisd...

Ze spraken over een wereld die onbekend voor me was, maar gaven me de sleutel en lieten me rondkijken.

We wisselen vaak verhalen uit over onze angsten en zorgen over het leven. Ik heb nooit geaarzeld om hem iets te vertellen.

Gil deed erg zijn best, nam veel tijd ondanks zijn werk en nam ons ook mee naar allerlei mooie plekken in zijn thuisstad Querétaro, waar we zonder hem waarschijnlijk nooit waren gekomen.

We hadden het gevoel dat we in dezelfde kamer zaten, ook al waren we bijna duizend kilometer uit elkaar...

Heb ik mensen gevonden die de manier waarop ik de wereld zie met hun woorden veranderen, me laten reizen zonder mijn plek te verlaten...