It left me feeling so uninspired to reach out to anyone else, until – Just when I least expected it, I had an incoming letter from Iran.

Last chapter: A transnational friendship

We exchanged a few handwritten letters (until mine was lost in the mail), met a few times to work together in a café or walk along the Seine.

Thanks to Slowly I have become a more patient person.

Slowly gave me hope, captured in a letter.

Hier, het is een prachtig platform om een nieuw persoon te leren kennen.

Ik gebruik Slowly nu pas een paar maanden, en ik kan niet stoppen met de app aanbevelen.

Natuurlijk ging socio-fobie nergens heen, maar het werd makkelijker om ermee te leven.

I still kept him around in my friend list because this is one of my favorite encounters in this app.

Ik was al verliefd op haar brieven voordat ik haar echte naam kende of voordat ik haar gezicht, een foto, had gezien; via haar brieven had ik gezien wat belangrijk is: haar ziel.

If you want an escape from life, if you feel yourself growing frustrated with ordinary social media apps… Try taking things Slowly.

My Asian friends gave me a vision of their country that I certainly wouldn't have given a “google”… My friends from Egypt made me...