Bir yıl önce birinin bana ruh eşimin Slowly’de tanışacağım bir İtalyan erkek olacağını, mektuplar alışverişi yapacağımızı, ardından buluşup aşık olacağımızı söyleseydi, asla inanmazdım...

Bir yıl önce çok üzgün hissettim ve derin bir melankoli dönemindeydim. Hayatımda bir melek almak için her gün dua ettim, ancak meleğim fiziksel olarak karşıma çıkmadı, bir mektup aracılığıyla geldi....

Arkadaşlığımız "Sıcak Saygılar "dan "Tonlarca Sevgi "ye doğru yol aldı ...

I think one day both of us will be Hemingway and sit on the same bus without recognising each other.

Küçükken bana otizm teşhisi konuldu ve bu insanlarla iletişim kurup arkadaş olmamı zorlaştırdığı için annemi çok üzdü.

The platform has helped me see how similar we all are, regardless of our differences in beliefs, cultures or values...

For an eternity, I've been looking for a way to make pen pals...

Slowly is like a gift, it makes you see things 'Slowly' as the app itself is named, and it makes you appreciate every letter, every word...

At last, I found her. I waved at her through the window, our first meeting. We just stared each other for sometime and then I left...

I met the love of my life using Slowly...

Hayır, o benim sevgilim değil, en iyi arkadaşım da değil. Ama o son derece özel...

Ona transseksüel olarak açıldım ve o, beni bir insan olarak gerçekten görebilen tek kişi, vücudumu görmüyor, beni görüyor.