O ruhumun derinliklerinde bir yerlere dokundu ve şu anda Slowly’de çok önemli bir arkadaş...

Ne yazık ki hesabını devre dışı bıraktı ve ondan en son Ağustos ayında haber aldım.

Bu deneyimi meditasyon gibi bir şey olarak tanımlayabilirim: Anın içinde tamamen var oluyorum ve yazmaya devam ederken dünyayı unutuyorum.

Mektupları, dünyada hep hafife aldığım birçok şeyi düşünmemi sağladı ve onunla birçok aynı ahlaki değeri paylaşıyorduk.

Slowly bana dünyanın ne kadar güzel olduğunu ve keşfedilmeyi bekleyen ne kadar sevimli insanın olduğunu fark ettirdi!

Bana yabancı bir dünyadan bahsediyorlar ama bana anahtarı verdiler ve etrafı gösterdiler.

Slowly bana hayatınızdaki insanlara değer vermenin en önemli dersini öğretti. Onları asla hafife almayın.

Sık sık korkularımız ve hayattaki endişelerimiz hakkında hikayeler değiş tokuş ediyoruz. Ona herhangi bir şeyi söylemekte asla tereddüt etmedim.

Gil çok çaba sarf etti, çalışmasına rağmen çok zaman ayırdı ve bize kendi memleketi Querétaro'daki birçok güzel yere götürdü, bu yerlere onsuz asla gidemeyeceğimiz yerlerdi.

Neredeyse binlerce kilometre uzaklıkta olmamıza rağmen, sanki aynı odadaymışız gibi hissettik.

Slowly’deki mektup arkadaşlarıma sahip olduğum için çok şanslıyım; onlar kalbimi ısıttı ve yalnız hissetmemi engellediler.

Geçmişteki ben, artık insanlarla kolayca konuşabildiğime ve sürekli bunalmadığımı...