Growing up, I've always felt "out of place" because of society's labelling and stereotypes.

For years I was left in a constant state of anxiety and frustration at my difficulty in connecting with others...

Uykusuz bir gece, aklıma bir fikir geldi: Slowly’deki yaşça büyük olanlara neden sormayayım?...

CDMX merkezinde keyifli bir öğleden sonra geçirdik, Bellas Artes'ten geçip Latinoamerikan Kulesi'ndeki klasik bir kafeye gittik. Eşsiz bir deneyimdi.

Seyahat etmek her zaman istediğim bir şeydi ve Slowly benim için bir seyahat aracına dönüştü.

Bu benim hikayem, kendimi anlayışımın ve kabullenişimin hikayesi.

Burada dünyanın dört bir yanındaki insanlara mektuplar yazarken, rahatsızlıklarımla ilgili hiçbir sıkıntım olmadığını hissediyorum.

Burada İngilizce ve Korece pratiği yapabileceğimi ve sonunda ders kitaplarımda bahsedilen şeyleri deneyimleyebileceğimi düşündüm.

Hindistan ve Pakistan sınırını aşan Manav ve Aisha’nın dostluğu, benim için sonsuza kadar değerli olacak.

Nazik olmayı seçiyorum - ve bence hepimiz nazik olmalıyız.

Mektup arkadaşınızı hayata geçerken, onun hakkında çok şey öğrendiğiniz bir arkadaş olarak somutlaşmasını izlemek, en duygusal ve gerçeküstü hislerden biridir.

Despite being a very reserved and quiet person, Slowly has helped me connect with others.