Of course, sociophobia didn't go anywhere, but it became easier to live with it.

Onun mektuplarına, gerçek adını bilmeden veya yüzünü, bir fotoğrafını görmeden önce aşık oldum; mektupları aracılığıyla önemli olanı gördüm: ruhunu.

I've never had an easy time making friends, feeling much more comfortable talking through the computer screen or cell phone.

Her şey hakkında derinlemesine konuşmak için yeni biriyle tanışmak üzere olduğumu bilmiyordum.

I uninstalled and reinstalled the app about four time until I made my mind to stick to it and really try it out.

O dünyanın diğer ucunda ve kendimi çoğu insandan daha yakın hissediyorum.

Why would I want to do that, when I have instant messaging? When there are much faster, quicker ways to contact people than wait hours?

My life is no longer a monotone & is actually a true Opera house...

Mandarin dilim kesinlikle geliştiği için gururluyum ve Senegal'den İsviçre'ye ve Hong Kong'a kadar gençlerle konuşabildim.

Ve o zamandan beri hiç iletişime geçmedik çünkü bana yanlış bir umut vermek istemiyordu.

Artık Güney Kore'ye bilet alıp Seul'e giderek harika ruh eşimle tanışma hayalim var!

Uçakla geldi ve beni görmek için 200 km araba sürdü... beni mi? Sadece... beni mi?