Yapabileceğimiz tek şey anın tadını çıkarmak ve her saniyemizin değerini bilmek!

Slowly bana gerçek arkadaşlıkların sadece yakınımdaki insanlarla olmayacağını öğretti.

Eski Sovyetler Birliği ve Ortodoks Kilisesi'ni Rusya'dan öğretmenlerle, post-kolonyalizmi ve yeni çağ mimarisini Afrika'dan öğrenciler...

Uykusuz bir gece, aklıma bir fikir geldi: Slowly’deki yaşça büyük olanlara neden sormayayım?...

sizler olmasaydınız kendimle ve insanlarla olan savaşımı kaybetmiş olacaktım.

CDMX merkezinde keyifli bir öğleden sonra geçirdik, Bellas Artes'ten geçip Latinoamerikan Kulesi'ndeki klasik bir kafeye gittik. Eşsiz bir deneyimdi.

Seyahat etmek her zaman istediğim bir şeydi ve Slowly benim için bir seyahat aracına dönüştü.

Bu benim hikayem, kendimi anlayışımın ve kabullenişimin hikayesi.

Burada dünyanın dört bir yanındaki insanlara mektuplar yazarken, rahatsızlıklarımla ilgili hiçbir sıkıntım olmadığını hissediyorum.

Hayat sürprizlerle dolu.

Burada İngilizce ve Korece pratiği yapabileceğimi ve sonunda ders kitaplarımda bahsedilen şeyleri deneyimleyebileceğimi düşündüm.

Hindistan ve Pakistan sınırını aşan Manav ve Aisha’nın dostluğu, benim için sonsuza kadar değerli olacak.